In de afgelopen jaren zijn steeds meer toezichthouders en inspectiediensten risico-gestuurd gaan werken. Dat wil zeggen dat zij hun beperkte toezichtcapaciteit vooral daar inzetten waar zich de grootste risico's voordoen. In dit onderzoek staat de vraag centraal hoe inspecteurs in de praktijk met risico-gestuurd toezicht omgaan. Komt de wijze waarop zij hun taken uitvoeren overeen met de strategie en het beleid van hun organisatie?
Het empirisch onderzoek richt zich op de handhaving van de arbeidsomstandigheden door de Inspectie Sociale Zaken en Werkgelegenheid (ISZW). Op basis van een analyse van het handhavingsbeleid, interviews met inspecteurs en observaties van inspecties is in kaart gebracht hoe ISZW invulling heeft gegeven aan risico-gestuurd toezicht, welke veranderingen dit meebrengt voor van het werk van inspecteurs en hoe zij in de praktijk met deze veranderingen omgaan.
Het onderzoek laat zien dat de wijze waarop inspecteurs in de praktijk met risico-gestuurd toezicht omgaan sterk afwijkt van de uitgangspunten die aan het beleid ten grondslag liggen. Dit boek is daarmee bestemd voor toezichthouders, beleidsmakers en onderzoekers die willen weten hoe innovaties in het toezicht in de praktijk uitpakken.
