Het idee voor het boek ontstond in Tokyo, las ik. Daar zat je even bij te komen van vijf jaar Mollie nadat je jouw aandelen had verkocht.
Zeker, toen kwam het naar boven om de periode bij dit bijzondere bedrijf te delen.
Wat was er bijzonder aan?
De sfeer was geweldig. Alleen al de sfeer als je binnenkwam in het pand aan de Gracht; die rust. Het was een snel groeiend bedrijf met duizenden klanten, maar het was allemaal heel strak georganiseerd. De hele vibe was mooi, ik was direct onder de indruk. Bovendien is het mooi om zo’n groei in korte tijd van binnenuit te beschrijven.
Je wilde vast ook iets meegeven met jouw verhaal, maar wat precies?
Mijn persoonlijke zoektocht was: er gingen zoveel dingen fout en de concurrentie was zo goed, maar waarom zijn juist wij uiteindelijk zo succesvol geweest ondanks die fouten?
Maak die analyse eens. In jouw periode ben je gegroeid van tien naar 200 medewerkers. Onlangs is het bedrijf voor een financieringsronde gewaardeerd op 5,4 miljard. Ergens in het boek zeg je als antwoord op die vraag: er is geen sjabloon van het succes te maken, maar we hebben wel veel dingen gedaan die goed uitvielen.
Adriaan heeft een goed product neergezet en dat draaide prima, maar gedwongen door de omstandigheden hebben we een aantal elementen toegevoegd die de weg naar internationaal succes openbaarde. Door de prijs, de snelheid waarmee je betalingen regelt en het gebruiksgemak werden wij de standaard voor iedereen die een webshop start. Dat gemak zat er altijd wel in, maar mijn bijdrage is waarschijnlijk wat meer de compliance geweest, dus dat je ook zorgt dat je aan alle regels voor een financieel product voldoet. Daardoor werd het product zóveel beter en makkelijker dan wat er in de markt was. Die analyse kun je wel achteraf maken; wij deden alleen dingen als het heel makkelijk te snappen was voor de klant. Wij gingen bijvoorbeeld aan de slag met Klarna, de Zweedse achteraf betaaloplossing toen de concurrentie dat al lang aanbood. Maar ja, wij zochten een manier waarop dit makkelijk gemaakt kon worden voor de klant, dat kostte twee jaar maar toen paste het wel bij Mollie.
Jullie hebben altijd de basis in de gaten gehouden? Is dat het geheim?
Dat klopt. Klanten wilden bijvoorbeeld graag zelf de betaalpagina vormgeven. Dat is heel foutgevoelig, dus wij gaven ze een standaard mooi vormgegeven betaalpagina waar ze eigenlijk heel tevreden mee waren. Wij hielden vast aan die eenvoud en in die motor moet je geen zand gooien.
Tegelijk zeg je ook in het boek: dit moet niet zo’n verhaal zijn waarin achteraf alles rimpelloos ging. Je beschrijft ook het aanrommelen.
Als je mensen in de start up wereld vraagt hoe het loopt dan gaat het altijd ‘super’, maar daardoor begin je wel aan jezelf te twijfelen. Niet alles gaat volgens plan en de waarheid is veel interessanter. De internationalisering was heel moeizaam, dat ging steeds mis. Zelfs toen we iemand hadden aangenomen in Duitsland. Achteraf kan je stellen dat de focus er niet was en daar kwam verandering in toen we op ons kantoor mensen aannamen die zich alleen daarmee bezighielden. Je moet echt mensen hebben die de markt kennen in andere landen.
Wat was jouw inbreng als directeur?
Mijn focus lag aanvankelijk op compliance dus ervoor zorgen dat we alles netjes geregeld hadden met de toezichthouders waar ik veel ervaring mee had. Ik had echt de wil om met hen in discussie te gaan, pakte de wetteksten erbij en ging het gesprek aan met DNB. Verder was mijn inbreng dat ik heel goed met mede-directielid Gaston Aussems overweg kon. We hadden vijf jaar lang rust in de tent.
Jullie waren ook heel erg aanvullend op oprichter Adriaan toch?
Zeker, Adriaan kan de dingen die hij niet zo goed beheerst prima loslaten zoals de dagelijkse leiding. En ik heb veel van hem geleerd in het ter discussie stellen van de normale dingen. Zo van: wat gebeurt er als we het niet doen?
Je zegt in het boek ook ergens dat je iets geleerd hebt over de manier waarop hij in het levens staat?
Zijn motto is: geniet van het moment. Ik daarentegen was heel erg bezig met het halen van die groeicijfers. Daar werkte ik hard voor en na het werkte rende ik altijd hard naar mijn kinderen en vrouw. Ik ben wel ergens vergeten te leven en daar was genoeg ruimte voor want de vrijdagmiddagen waren geweldig. Adriaan verzet gewoon een afspraak als het mooi weer is want dan gaat hij varen. Ik dacht vaak dat het allemaal niet samen ging, maar dat kon wel.
Als ik het boek lees, zie ik dat je het geweldig vond die vijf jaar, maar ik lees ook de twijfel terug of dit wel jouw perfecte manier is om met werk om te gaan. Zo’n directiefunctie bij een start-up lijkt niet helemaal bij jou te passen en daardoor moest je ook iets van jezelf inleveren.
Grappig dat je dat zegt. Ik had in de eerste periode dat ik me heel erg identificeerde met Mollie, het idee dat het mijn bedrijf was. Maar op een gegeven moment werd dat minder, zeker het laatste jaar. Toen werd het wat minder mijn missie. Maar in de eerste jaren zat ik nog gewoon in Mollie T-shirts op kantoor hoor.
Waar zat die omslag?
Ik kan me nog goed herinneren dat ik met het hoofd klantenservice besprak hoe zaken veranderden. Alles werd iets serieuzer en als je 80.000 klanten hebt dan gaan er nu eenmaal dingen veranderen.
Je beschrijft in jouw boek ook het stuklopen van jouw relatie. Heeft dat iets maken met Mollie?
Ik heb wel hard gewerkt, maar waarschijnlijk had mijn relatie anders ook stukgelopen. Wat wel is gebeurd is dat ik door Mollie ook als persoon veranderd ben en we zijn niet met elkaar meegegroeid. Er zaten al barsten in en daar kwam een beetje druk op en dan gaat het mis. Normaal gesproken zou je daar samen uitkomen.
Vertel eens over die groei als mens?
Bijvoorbeeld dat het gaat om de reis, maar iemand zei tegen mij ook: ergens in het boek ben je veranderd in een ondernemer. Ik dacht veel meer als een manager en ben als een ondernemer gaan denken. Ik kreeg veel meer de mentaliteit van: de kans zien en die ook grijpen, niet alles dood analyseren. Niks is zonder risico in het leven, maar het leven is ook een kwestie van durven. Soms moet je het ook gewoon doen, volg de ambitie.
Veel mensen dromen van bij een start up werken of er een beginnen. Welke les wil je daarover meegeven? Waar moet je op letten?
Je moet privé en werk in balans brengen. Als medewerker van een start up moet je verder snappen dat niet alles geregeld is; er is geen pensioenvoorziening, geen HR-beleid en salarishuis. Je hebt geen uitgestippeld carrièrepad. Je moet ook durven, initiatief nemen en doorgroeien met het bedrijf.
