Dat gevoel herken ik heel goed. Als directeur van de divisie Acute Zorg bij VU medisch centrum werk ik al jaren volgens de principes van de lean managementfilosofie. Daarbij werk je iedere dag aan verbetering om de klant (in ons geval: de patiënt) het beste te bieden. Het mooie hiervan is dat de betrokkenheid van je medewerkers en hun zelflerend vermogen toeneemt. Toch merk ik nog wekelijks dat ik ‒ ondanks alle ervaring en inzichten ‒ te snel met een oplossing kom en onbedoeld het leerproces van het team als geheel in de kiem smoor.
Ook ik word dus gedreven door vooruitgang, snelheid en tempo. Tegelijkertijd weet ik dat je veel betere oplossingen krijgt als je meer tijd besteedt aan je analyses. Ik hoor vaak de zin: ‘Daar heb ik geen tijd voor’. Maar heb je er wel tijd voor om twintig keer iets te repareren of telkens weer nieuwe verbeteroplossingen te bedenken die niet werken? Als je je écht verdiept in een probleem ‒ en jezelf de rust en de tijd gunt om te kijken waar de verspilling zit en wat de beste oplossing is ‒ is het daarna nooit meer een issue en komt het niet meer terug op de agenda.
Hoe meer ik dit zelf inzie, hoe gekker ik het bijvoorbeeld vind dat een ziekenhuis 'even' een softwarepakket koopt zonder te onderzoeken of het bijdraagt aan een beter resultaat voor de patiënt.
Door dr. Kjeld Aij, directeur van de divisie Acute Zorg bij VU medisch centrum en gepromoveerd op de rol van leiderschapsgedrag bij een succesvolle en duurzame toepassing van lean principes in ziekenhuizen. Als auteur van het boek Wie vraagt wordt beter! treedt Kjeld graag op als spreker en workshopleider.
Over Kjeld Aij
dr. Kjeld Harald Aij, MBA is zowel verpleegkundige als bedrijfskundige en heeft ruim twintig jaar ervaring in de gezondheidszorg. Sinds 2020 bekleedt hij een directiefunctie bij Erasmus MC. Verder verzorgt hij trainingen over leiderschap, verandermanagement en lean denken en werken. Onlangs verscheen zijn boek Ter observatie - Grip op de zorg in 44 praktijkverhalen.
