Toen ik Het Groot Interventieboek uit de enveloppe van Managementboek haalde was mijn eerste reactie: ‘Wat een pil!' Het heeft namelijk vierhonderd bladzijden. De tweede reactie was: ‘wat mooi en overzichtelijk opgemaakt!' 

Een boek als dit verdient het om op ongewone wijze gelezen (en gerecenseerd!) te worden. Niet van A tot Z of van kaft tot kaft. Sla het open en blijf ergens hangen. Of niet. Lees het op jouw eigen manier.

Organisatieadvies is een bijzonder vak. Want zoals vaak gezegd wordt onder adviseurs: ‘Je bent zelf je belangrijkste instrument'. Maar wat betekent dit in de dagelijkse praktijk? We lezen het in De Binnenkant. Daarin delen tien organisatieadviseurs in volle eerlijkheid hun ervaringen, met al hun gevoelens en twijfels tijdens het werk.

Eric Mooijman begint zijn boek De complete consultant met een overzicht van ontwikkelingen in het consultingvak, en een voorspelling: het einde van bestaande ‘consulting-competencyframeworks'. De kern van het boek is Mooijmans (10 jaar KPMG Consulting, en nu 20 jaar zelfstandig adviseur) model voor de Complete Consultant.

Aan de hand van gesprekken met o.a. Jaap Boonstra en Mathieu Weggeman, schrijven Marijne Vos en Ben Kuiken op serieuze wijze over mensen die vast zitten in systemen en hoe die systemen zelfgecreeerde illusies zijn. En... je gaat dat zien als je het eenmaal doorhebt.

Net op het moment dat ik dacht dat ik het grote Fröbelboek door had, verraste het me weer. Ik had al ruim 150 pagina's vol werkvormen, modellen, spellen en chatgesprekken achter de rug. Toen stond ineens de pagina op zijn kop. Er was nog een hele weg door het boek af te leggen. Als je vanaf de achterkant begon.

Als adviseur binnen een organisatie heb je een bijzondere positie, zo stelt het boek Advieskunst van Noëlle van der Hagen en Machiel Willemsen. Je kent het bedrijf beter dan een externe consultant, maar daardoor is het juist lastig je te positioneren als een onafhankelijke deskundige.

Hoe kun je als adviseur in een steeds complexer wordende wereld het verschil blijven maken in de toekomst? Het antwoord op deze vraag is voor veel adviseurs moeilijk te vinden tegenwoordig.

Down en out? Hoe blijf je als adviseur aantrekkelijk genoeg voor de organisatie en opdrachtgevers waar je voor werkt? Zonder onderhoud van de skills en competenties van de adviseurs sta je stil. En stilstand is achteruitgang.

Voor me ligt het boek Meesteradviseur; Handboek voor duurzame groei in je adviesrol van Rob Bertels en Gerlof Schutte. De kernvraag luidt Hoe blijven adviseurs op duurzame wijze toegevoegde waarde bieden in een voortdurend veranderende context?

Om anderen goed op weg te kunnen helpen, zullen we allereerst aan zelfreflectie moeten doen. Rob Bertels en Gerlof Schutte in Meesteradviseur. Een advies dat overigens niet alleen opgaat voor adviseurs en trainers, maar zeker ook voor leidinggevenden

Een adviseur geldt al jaren als een expert, een facilitator, een therapeut of een coach. Althans, die rollen worden doorgaans in de literatuur onderscheiden. Wie er serieus werk van maakt, vindt er zelfs nog meer, maar één rol is daar hoe dan ook niet bij: die van pedagoog. Die rol typeert met name het advieswerk in verwaarloosde organisaties: de adviseur in een verwaarloosde organisatie is een opvoedkundig adviseur. En dat is een rol die volgens Joost Kampen heel specifieke eisen stelt, zo schrijft hij in Advieswerk in verwaarloosde organisaties.

‘Eigenlijk ben jij ook een ramp om te managen.’ Bam. Daar stond het. Na 30 pagina's met een aantal managementtheorieën kwam deze binnen. Natuurlijk ben ik als vrijgevochten professional een ramp om te managen. Mijn leidinggevende kan nog zo slim de taken verdelen en daar mijlpalen aan hangen, ik denk daar het mijne van. Ineens besefte ik dat het boek Meesteradviseur over mij ging.