‘Bestuurders, directies en raden van commissarissen houden graag de touwtjes in handen, maar dit leidt nogal eens tot wantrouwen. In mijn boek wilde ik voorbij de populistische opvatting dat een organisatie beter af is met zo min mogelijk controllers met hun cijfertjes en regeltjes, omdat die alleen maar in de weg zitten. Ik ben gaan onderzoeken hoe kille cijfers juist kunnen stimuleren.’
Voorbeeld: in organisaties wordt vaak de productiviteit van een individu gemeten. Zo worden veel accountants of fiscalisten op korte termijn afgerekend op hoeveel declarabele uren ze maken. Tillema: ‘Weinig mensen vinden dat motiverend. Ze voelen zich opgejaagd en ze zijn meer bezig met die druk op de korte termijn dan dat ze goed worden in het vak.
‘Die manier van individuele, kortetermijncontrole lieten we los bij een bedrijf; we keken naar de omzet per maand van kleine groepjes accountants die vaak met elkaar samenwerkten. Niet alleen verdween hiermee druk op de korte termijn, ook werd er een appèl gedaan aan samenwerking en werd ondernemerschap aangejaagd. Er was ruimte om bij nieuwe klanten langs te gaan, zonder daar gelijk op afgerekend te worden in de cijfers. Deze manier van resultaten meten sluit beter aan bij de beleving van werknemers en hun motivatie.’
Tillema: ‘De nominatie voor het Managementboek van het Jaar had ik totaal niet verwacht’. Hij schreef het boek in eerste instantie namelijk voor controllers en financers, maar hij merkte al snel dat ook andere managers en leiders zijn boek met interesse lezen.
