Harvest maart 2022 - The Power Law en The Power of Regret

Met mega-ondernemingen als Facebook, Google, Apple en Oracle geldt Silicon Valley al jaren als de onbetwiste hoofdstad van de tech-wereld. Dit succes is niet zozeer te verklaren doordat het gebied nu zoveel innovatiever is dan de rest van de planeet. Zo werd de eerste transistor niet ontwikkeld in een Californische garage, maar in een laboratorium van Bell Labs in New Jersey, zag het World Wide Web van Tim-Berners Lee het levenslicht in het Zwitserse Genève, en werd de eerste zoekmachine al in 1990 gelanceerd door een student aan McGill University in het Canadese Montreal. Maar wat Silicon Valley onderscheidt van concurrerende techregio’s is dat het als geen ander nieuwe ideeën weet om te zetten in miljardenbedrijven. En dat komt vooral door een uitvinding waarmee dit stukje Noord-Californië de afgelopen decennia een beslissende voorsprong wist op te bouwen: durfkapitaal.

Tirannieke baas

In The Power Law beschrijft de Britse econoom en Washington Post-columnist Sebastian Mallaby hoe de New Yorkse kruidenierszoon Arthur Rock deze manier van financiering voor ideeën die te riskant zijn voor een banklening zo’n 65 jaar geleden eigenhandig op de kaart zette. Rock was een dertigjarige effectenhandelaar in New York toen hij een brief kreeg van een zekere Eugene Kleiner, een gebrouilleerde werknemer bij Shockley Semiconductor Laboratory in het Californische stadje Mountain View. Kleiner stond op het punt om samen met zeven collega’s zijn tirannieke baas William Schockley te verlaten, en vroeg aan Rock of hij misschien een concurrerende onderneming wist waar ze hun diensten aan konden aanbieden. Rock nam het vliegtuig naar Silicon Valley met een alternatief voorstel: waarom niet een eigen bedrijf opgericht, waarvoor Rock met een aantal avontuurlijke mede-investeerders het startkapitaal bijeen zou brengen?

Power law

Het daaruit voortgevloeide Fairchild Semiconductor was niet alleen de eerste venture capital-deal in de geschiedenis, maar leidde ook tot een totaal nieuwe ondernemingscultuur, waarbij bedrijfshierarchieën en andere formaliteiten het raam worden uitgegooid om de slagvaardigheid van de, vaak piepjonge, oprichters te maximaliseren. De risico’s die hiermee gepaard gaan zijn weliswaar enorm, maar de potentiële opbrengsten zijn tegelijkertijd zo groot dat één enkele klapper het falen van tientallen start-ups goed kan maken. De ‘Traiterous Eight’ zagen die power law zelf al binnen twee jaar bevestigd, toen hun eigen inleg in Fairchild Semiconductor van vijfhonderd dollar per persoon een rendement van maar liefst $300.000 opleverde.

Schandalen

Mallaby beschrijft hoe de manier waarop Silicon Valley start-ups financiert sindsdien een exponentiële groei heeft doorgemaakt: haalden vc’s in 1969 nog 171 miljoen dollar aan kapitaal op, vijf decennia later is dat bedrag aangezwollen tot maar liefst 150 miljard per jaar. Zo veel geld dat door de relatief kleine wereld van techstart-ups klotst heeft zijn nadelen: waar durfkapitalisten de beginnersfouten van de ondernemers waarin ze investeerden aanvankelijk nog in toom konden houden met advies en vetorecht, is de macht inmiddels verschoven naar de oprichters. Het is geen toeval dat Silicon Valley juist de laatste jaren toneel is van tal van schandalen, van de geldverspillende ego-projecten van WeWork en de fraude bij Theranos tot de seksistische bedrijfscultuur van Uber en de extreme machtsconcentratie bij Facebook.

Spijt

Spijt is een emotie die de meeste mensen proberen te vermijden, of op zijn minst in ieder geval te negeren. Dat is begrijpelijk, maar onterecht, schrijft Daniel Pink in The Power of Regret. Berouw maakt niet alleen duidelijk waaraan we waarde hechten, maar geeft ons ook instructies hoe we dingen in de toekomst beter kunnen doen.

Pink, die bekend is van onder meer Drive (over motivatie) en Het juiste moment (over de wetenschap achter timing) onderscheidt vier soorten van spijt: foundation regrets hebben te maken met stabiliteit, bijvoorbeeld als het gaat om financiën en onderwijskeuzes, boldness regrets zijn het gevolg van gemiste kansen en het gebrek aan stoutmoedigheid, moral regrets komen voort uit de morele misstappen die we hebben gemaakt en connection regrets hebben betrekking op de relaties die we hebben verpest of laten verwateren.

Als het gaat om werk en carrière zijn het vooral de boldness regrets die ons kwellen, aldus Pink, die voor zijn boek 19.000 mensen uit 105 landen heeft geënquêteerd. Zo zijn er voor elke persoon die spijt heeft van het oprichten van een eigen bedrijf zo’n vijfenveertig mensen die het betreuren dat ze die stap níet hebben gezet, aldus Pink.

Aan de andere kant is het evenmin productief om in berouw te zwelgen. Voortbouwend op een idee van Stanford-wetenschapper Tina Seelig adviseert Pink zijn lezers om een lijst op te stellen van alles wat ze in hun leven fout hebben gedaan, gekoppeld aan de lessen die ze daaruit getrokken hebben. Zo’n mislukkingen-cv geeft inzicht in welke vergissingen het gevolg waren van slechte beslissingen en welke een kwestie waren van domme pech, wat mensen net dat zetje kan geven om in de toekomst wél in het diepe te durven springen.