Stephen M.R. Covey is de zoon van Stephen R. Covey, de auteur van de bestseller De zeven eigenschappen van effectief leiderschap (waar hij later een achtste eigenschap aan toevoegde). Hij is het jongetje van zeven in het boek dat door zijn vader de opdracht krijgt om de tuin te onderhouden. Hij is er in elk geval groot van geworden, getuige de loftuitingen die vader Covey hem toebedeeld in zijn eigen boek The Speed of Trust uit 2006: ‘Binnen drie jaar nadat ik Stephen de rol van ceo van mijn bedrijf, Covey Leadership Center, had toevertrouwd, was de omzet van het bedrijf bijna verdubbeld en de winst meer dan 1200 procent gestegen. Gedurende die periode vestigde het bedrijf zich in 40 landen en steeg de aandeelhouderswaarde van 2,4 miljoen dollar naar de 160 miljoen dollar die het waard was op het moment van de fusie met Franklin Quest, die hij orkestreerde en die leidde tot het ontstaan van FranklinCovey.’
Het is, met andere woorden, een family business geworden en ook nog eens very big business. Produceerde vader Covey een paar jaar geleden nog een boek met een achtste eigenschap, zoonlief snijdt in zijn boek uit 2006 The Speed of Trust een geheel eigen thema aan: vertrouwen. Althans zo lijkt het. Er is sprake van een vertrouwenscrisis, constateert Stephen M.R., terwijl het in een platte wereld (Thomas Friedman) juist draait om vertrouwen. Vertrouwen = snelheid x kosten, doceert Covey. Dus als het vertrouwen daalt, dan neemt de snelheid af en stijgen de kosten. Je betaalt met andere woorden een onzichtbare belasting voor wantrouwen. Alles gaat makkelijker en sneller als je elkaar vertrouwt.
Tot zover niks mis met de analyse van de jonge Covey. Zijn remedie komt echter wel weer uit de stal van pa. Het boek is namelijk vooral een zelfhulpboek in de traditie van De zeven eigenschappen waarmee de leider, manager, ouder kan leren vertrouwen te wekken, te herstellen of te vergroten. En dat begint, hoe kan het ook anders, bij jezelf. Van binnen naar buiten, zoals pa altijd zei. (De zoon gebruikt regelmatig zinsnedes als: ‘zoals mijn vader al zo mooi formuleerde…’) Wat daar mis mee is? Dat het herstel van het vertrouwen afhankelijk wordt van de goede bedoelingen en goede wil van individuen, om één ding te noemen. Het Amerikaanse economische stelsel is inmiddels zo verziekt, dat dat niet voldoende zal zijn. Het vraagt namelijk van individuen om weerstand te bieden tegen de grote verleidingen die het stelsel de individuele manager biedt, zoals excessieve beloningen en hoge bonussen. Vergelijk het met de strijd tegen vetzucht: terwijl de boeken over gezonde voeding en diëten niet aan te slepen zijn, wordt de Westerse mens (en vooral de Amerikaan) dikker en dikker. De verleidingen van big Mac en pizza zijn voor veel mensen eenvoudigweg te groot.
Dus zul je de verleidingen zelf aan moeten pakken. Door middel van een vettaks, bijvoorbeeld, of een verbod op reclame op tijdstippen waarop vooral kinderen kijken. En zo zul je dus ook de bonussen en excessieve beloningen moeten aanpakken, omdat die een corrumperend effect hebben op managers. Blijkt.
Dat wil overigens niet zeggen dat managers het boek van Covey junior niet zouden moeten lezen. Elke inspanning om zichzelf als mens te verbeteren moet worden toegejuicht. Elk boek dat ze lezen is al winst, of het nu de sprookjes van Grimm zijn of De snelheid van vertrouwen. Maar verwacht niet dat het de wereld drastisch zal veranderen en dat alle managers zich plotseling gaan gedragen als fatsoenlijke burgers die het beste met de wereld voor hebben. Zo zit de wereld niet in elkaar, heren Covey. Misschien dat Stephen III, de zoon van Stephen M.R. en kleinzoon van Stephen R., dit ooit nog eens zal schrijven. Die is nu begin 20, lezen we in het boek, dus over een jaartje of tien moet dat mogelijk zijn.
Over Ben Kuiken
Ben Kuiken is filosoof, schrijver en ontregelaar. Als organisatiefilosoof helpt hij mensen om anders te denken, te kijken en te praten over organisaties en de problemen die daar ontstaan. Ben is auteur van een groot aantal boeken over organiseren, spelen, en filosofie, waaronder De laatste manager, De Organisatiefilosoof, en Het Zinnigste boek dat je ooit zult lezen.
