Zijn familie is vermoord, alles is hem afgenomen, alleen zijn trouwring heeft hij nog om zijn vinger. Als de kampcommandant ook die ring nog vraagt, geeft Frankl die zonder protest of aarzeling. De kampcommandant begrijpt het niet, Frankl is alles al kwijt en toch blijft hij zo kalm. En dan reageert Frankl met dat ene zinnetje: ‘Je kunt me alles afnemen, maar niet het recht om te reageren zoals ik wil.’
Het is een van de vele ‘wijze lessen’ die de trainer ons voortdurend voorschotelt. Van overbekende open-deur-verhalen over spijkers in schuttingen en dansende derwisjen tot reacties van cursisten en quotes van goeroes. Aan het eind blijkt dat we allemaal wel een wijze les of spreuk hebben opgepikt, die bij ons past. Net zo goed als we veel verhalen onzinnig, vaag of flauw vonden. De trainer vindt dat prachtig, hij is er niet op uit om ons te entertainen. Zijn doel is om ons aan het denken te zetten, soms door inspiratie, soms door frustratie, want frustratie is ook een enorme bron van inspiratie. Denk maar eens aan ingenieuze uitvindingen als de paperclip.
Alweer een wijze les.
Die training volgde ik lang geleden, maar als we de Coachingskalender aan het maken zijn, denk ik altijd aan deze training met al zijn wijze lessen, want dat is wat de kalender in feite is: elke dag weer een nieuwe kans om iemand te inspireren of te frustreren, om iemand de kans te geven om te groeien. Wij, de auteurs, zijn niet voor niets coaches, managers, begeleiders en trainers pur sang.
Omdat er zoveel mensen de Coachingskalender lezen, is het belangrijk dat de teksten divers zijn. Wat de ene lezer een eye-opener kan vinden, is voor een ander ouwe meuk. Waar de ene lezer hecht aan correct taalgebruik, geniet een ander van woordspelingen en treffende taal- en stijlfouten. Daarom ben ik ook zo blij met onze auteursgroep, die net zo divers is als onze lezers. We schrijven teksten die aansluiten bij onze werkelijkheid van alledag, over onze ervaringen op de werkvloer en bij klanten, over de nieuwe dingen die wij lezen en horen. Daardoor zijn de kantjes ook zo verschillend.
Sommige auteurs schrijven vooral oefeningen en opdrachten die je met je team kunt doen. Waar ik zo blij van word, is dat er ook gezinnen en vriendengroepen zijn die die kantjes gebruiken om hun relaties te versterken of een keer iets volslagen anders te doen. Want waarom zou je op je werk alle moeite doen om relaties te vormen en te ontwikkelen en die in je privésituatie verwaarlozen?
Andere auteurs schrijven over de boeken en films die ze gezien hebben en waar ze een waardevolle wijze les zien. Soms zie ik die metaforen daags na het verschijnen terug in de pers of op social media en dan juich ik zachtjes in mezelf. Weer gelukt!
Uiteindelijk is de doelstelling van de kalender om je elke dag even los te rukken uit de waan van alledag en een moment van bezinning en reflectie in te bouwen. De nieuwe omslag verbeeldt dat zo mooi: een luchtballon, varend over bergen naar verre werelden, die nu nog onbekend zijn, al kun je de contouren al zien. Wat zal 2021 ons brengen?
Francine ten Hoedt, hoofdredacteur van de Coachingskalender
Over Francine ten Hoedt
Francine ten Hoedt is conflictkundige en heeft sinds 1999 een eigen bedrijf, Hat Trick consultancy. Ze bemiddelt, coacht, traint en adviseert. Daarnaast is ze auteur van diverse boeken en artikelen op het gebied van mediation, conflictcoaching en communicatie en ontwikkelaar van leergangen, workshops en multimediamateriaal voor conflictbemiddelaars en coaches.