De beelden van de bestorming van het Capitool op januari 2021 deden denken aan een aflevering van de Jerry Springer Show. Met dat verschil dat er nu dodelijke slachtoffers vielen en de vermeende aanstichter van de aanval niet een presentator op gympies was, maar de president van de Verenigde Staten.
De uit de hand gelopen carnavalsoptocht die na opzwepende woorden van Trump op The Mall begon (‘We gaan naar het Capitool {....} Je moet kracht tonen en je moet sterk zijn.') en eindigde in het hoofdkwartier van de Amerikaanse volksvertegenwoordiging, kwam uiteraard niet uit de lucht vallen. In Aardverschuiving, het derde boek van Michael Wolff over het presidentschap van Trump, lezen we over een narcistische persoonlijkheid die ja-knikkers om zich heen verzamelde en politieke clowns aantrok die tot op de dag van vandaag Trump in de heilige veronderstelling houden dat de overwinning van Biden gestolen is en Trump dus ten onrechte niet meer in het Witte Huis zit.
Grootste clown blijkt misschien wel Rudy Giuliani te zijn. Jaren geleden las ik zijn prima boek Leadership. Met groeiende verbazing volgde ik ‘de held van 9/11' de afgelopen jaren en zag hem langzaam maar zeker veranderen in een volslagen idioot. Wolff: "Rudy Giuliani, was zwaar aan de drank, in een voortdurende staat van opwinding, en onsamenhangend in zijn bezetenheid om bij de president in de gunst te blijven door diens obsessie te blijven voeden.' Alles voor een schouderklopje en de schijnwerpers van de televisieploegen dus. Met een implosie van een jarenlang opgebouwde reputatie tot gevolg.
Trump en Giuliani hielden bij elkaar de meest bizarre theorieën over kiezersfraude in stand. Dat de ene na de andere rechter hun betogen verwees naar het rijk der fabelen, deed er niet toe. Het was voor hen eerder een bevestiging dat echt iedereen het tegen hen gemunt had. Wolff: ‘Trump had zichzelf niet meer in de hand (als hij dat ooit al had gehad) en had niet langer het vermogen de realiteit te accepteren (als hij dat ooit had gekund).'
Wolff, die voor zijn boek niet alleen vele insiders uit het Witte Huis, maar ook Trump zelf sprak, laat er geen misverstand over bestaan dat er niet eerder zo'n incapabele man zich de leider van het Amerikaanse volk mocht noemen. Sterker nog: hij was niet alleen niet in staat zijn functie het Witte Huis naar behoren uit te oefenen, hij was ronduit gevaarlijk voor het land. Toch stelt de auteur dat Trump niet met voorbedachten rade de aanval op het Capitool had geregistreerd. ‘Dat suggereerde het vermogen om oorzaak en gevolg te zien en een logisch plan te hebben - terwijl iedereen die hem kende of met hem had gewerkt zeker wist dat hij dat vermogen niet bezat. En toch was het tegelijk ook waar dat de sprinkhanen zonder hem niet op het Capitool zouden zijn geland.
Trump heeft het Witte Huis inmiddels - tegen wil en dank - ingeruild voor een verblijf in zijn Mar-a-Lago, waar hij de grote lobby tot zijn zitkamer heeft omgetoverd en waar hij de lofuitingen en bewonderende blikken van de gasten van het golfresort dankbaar in ontvangst neemt. De kans is helaas klein dat Trump daar op de achtergrond zijn oude dag zal slijten. Opgehitst door zijn fans en Republikeinse politici die hem nog steeds met gebogen knie komen vragen om zijn zegen voor hun politieke ambities, is Trump volgens Wolff van mening dat hij nog steeds de machtigste politieke entiteit is. Een die nog altijd hongerig is naar onderworpenheid en aanbidding.
Over Henk Jan Kamsteeg
Henk Jan Kamsteeg is eigenaar van het trainingsbureau Proistamenos. Hij geeft trainingen en keynotes op het gebied van o.a. dienend leiderschap, inclusief leiderschap en storytelling. Daarnaast is hij auteur van diverse boeken zoals Dienend leiderschap, De kracht van het compliment en Spreken met passie; de kracht van storytelling, Inclusief leiderschap en Op weg naar een vitale organisatie