In 'Firms of Endearment' roepen Sisodia, Sheth en Wolfe alle organisaties op om zich te reorganiseren zodat ze in staat zijn om alle belanghebbenden gelijk te bedienen. In het boek onderbouwen ze met overduidelijke bewijzen dat organisaties die een Stakeholder Relationship Management businessmodel volgen een beduidend beter en langduriger concurrentievoordeel hebben. En dat leidt ook tot aantoonbaar betere financiële resultaten. Stuk voor stuk verbreken ze records van de S&P; de beursindex van de Verenigde Staten.
Het boek begint echter met het inzicht in een belangrijke demografische ontwikkeling in de meeste ontwikkelde landen. De leeftijdspiramide van deze landen is behoorlijk aan het veranderen. De meerderheid van de volwassenen is nu 40 jaar en ouder en daarmee hebben de jongeren niet langer de invloed op de maatschappij die ze ooit hadden. In tegendeel: de waarden die door psychologen altijd zijn geassocieerd met de middelbare leeftijd en ouder, zijn van veel meer invloed op de cultuur dan ooit te voren. Mensen zijn in toenemende mate op zoek naar de grotere betekenis van hun leven. Volgens de schrijvers verandert hierdoor de kern van zakendoen.
Achtereenvolgens komen alle belanghebbenden aan bod in het boek: de maatschappij, de partners, de investeerders, de klanten en de medewerkers. Ook de cultuur van deze organisaties is uitermate bepalend en krijgt in het boek voldoende aandacht. Elk hoofdstuk bevat praktijkvoorbeelden, waardoor de uitleg heel concreet wordt.
Vaak wordt ook de brug geslagen naar het boek 'Good to Great' van Jim Collins, waarbij de schrijvers aantonen dat de Firms of Endearment op meerdere aspecten beter presteren dan Good-to-Great-bedrijven. Voor analisten is het concept moeilijk te bevatten, want hoe meet en waardeer je de zachtere aspecten aan een organisatie, zoals bijvoorbeeld de kwaliteit van de relatie van een organisatie met zijn toeleveranciers? Hoe vertaal je dat in langetermijnverwachtingen van winstgevendheid?
Firms of Endearment laten resultaten zien die vanuit een conventionele management logica totaal onverwacht zijn. Voorbeelden, van dit door de schrijvers benoemde 'ironic management', zijn: - Ze decentraliseren besluitvorming, maar doen dat op een dusdanige manier dat het topmanagement juist meer invloed heeft op alle niveaus binnen de organisatie; - Ze betalen medewerkers meer dan de standaard in de branche, met als resultaat juist een lager percentage van de omzet dat aan salarissen wordt besteed; - Ze opereren met meer transparantie dan de meeste ondernemingen maar zijn in minder geschillen met partijen betrokken.
Het is niet makkelijk om een Firm of Endearment te zijn of te worden. Veel organisaties handelen deels in lijn met de uitgangspunten maar zijn niet consequent in hun bedrijfsvoering en slagen er dus niet in. Het boek geeft echter ook voorbeelden van bedrijven die het roer omgegooid hebben, zoals Toyota en erin geslaagd zijn om het te worden. 'Firms of Endearment' is een aanrader voor elke manager omdat die invloed kan uitoefenen op de bedrijfsvoering van een organisatie.
Het vergt concentratie om het boek - in het Engels - te lezen. En hier en daar wat geduld als de schrijvers in herhaling vallen of op sommige stukken wat lang doorgaan, maar elke letter is uiteindelijk de moeite waard. Nu ernaar handelen!
Over Mireille Schrijnemaekers
Mireille Schrijnemaekers is marketingconsultant en interim-manager bij Zelino BV en heeft 20 jaar werkervaring bij grote (internationale) organisaties, waaronder Vodafone, Ernst & Young, KPN, Pon en SNS Bank.