Hoewel we in 4 uur naar Amerika kunnen vliegen maakt geformaliseerd wantrouwen dat we ons drie uur voor vertrek moeten melden en bij aankomst nog minstens een uur gecontroleerd worden. We zouden immers iets illegaals in de zin kunnen hebben.
Het boek Semco-stijl van Ricardo Semler over zijn bedrijf gaat in wezen ook over vertrouwen. Hij verwoordt het meestal met meer humor en met gespeelde desinteresse, maar in feite gaat het erom dat hij de mensen in zijn bedrijf volkomen vertrouwt. Zij willen immers ook een goed leven leiden. En ze weten waarschijnlijk het allerbeste hoe ze dat voor elkaar kunnen krijgen. Dus laat ze zelf maar hun eigen werk organiseren. Bijvoorbeeld door de begin en eindtijden zelf te bepalen veroorzaak je in ieder geval minder conflicten tussen bazen (die vinden dat knechten op tijd moeten zijn) en knechten (die vinden dat een beetje later niet zo erg is). Geef het vrij en hoppa, geen conflicten meer daarover, minder stress, minder gedoe.
Ergens halverwege het boek introduceert hij een textielbedrijf dat werkt met een paar bazen, een aantal onderbazen, wat afdelingshoofden, een paar ondersteunende afdelingen en een heleboel medewerkers. Iedereen is verbaasd, wat wil je daarmee zeggen, dat model kennen we immers allemaal. Jawel maar dit bedrijf bestond in 1633 al! Al bijna 4 eeuwen denken we dat deze bedrijfsorganisatie nog steeds geweldig is. Wat een vooruitgang hebben we in de afgelopen honderden jaren geboekt. Het is bijna ongeloofwaardig dat het bovengeschetste model nog steeds in de studieboeken staat. En nog steeds wordt gepropageerd als een van de meest efficiënte. De bekende piramide. Semler vertaalt dit beeld in een ander beeld. De 10-baans snelweg die via de 6-baans autoweg, de 4-baans provinciale weg en de 2-baans landweg zich steeds meer versmald tot het enkele smalle zandpad. En dan vinden we het vreemd dat al die mensen op de 10 baans snelweg zich ergeren aan de file. Je zult maar ambitieus in die file staan?! Op naar de top! En dan nog; hoe weten we eigenlijk zo zeker dat die ene man aan de top het zo goed doet? Schandalen genoeg die het tegendeel bewijzen.
Op bladzijde 181 van het boek komt hij met een van de belangrijkste aanbevelingen in het boek.
“Waarom de piramide niet vervangen door iets veranderlijkers?
Een cirkel bijvoorbeeld.
Een piramide is onbuigzaam en belemmerend.
Een cirkel loopt over van mogelijkheden.”
Vervolgens introduceert hij een nieuw organisatiemodel waarbij drie cirkels en een aantal driehoeken de hele piramide vervangen. Een cirkel die hij Raadsmannen noemt neemt het beleid en de visie voor hun rekening. Een cirkel zijn de leiders van de bedrijfseenheden, die hij Partners noemt en de derde cirkel omvat iedereen die in het bedrijf werkt. Wanneer er om een of andere reden toch iemand nodig is die leiding geeft aan een groepje dan wordt dat gesymboliseerd met een driehoek. Hij noemt deze mensen Coördinatoren. Er zijn dan uiteindelijk niet meer dan 4 rangen en nog maar twee vergaderingen nodig. De vergadering van Coördinatoren met de corresponderende Partner en daarna het raadsmannenoverleg. En deze structuur functioneert in een mega-miljoenen bedrijf met tientallen vestigingen en fabrieken.
Dat kan alleen als je elkaar vertrouwt. Als je weet dat de ander zijn best doet; net als jij. En vertrouwen is altijd wederkerig. Geef vertrouwen en krijg vertrouwen.
Ik heb genoten van het boek. Het is al in 1993 uitgegeven en is al jaren een bestseller. Mede door een optreden van Ricardo Semler in Utrecht staat hij op dit moment weer volop in de belangstelling. Het is prachtig om dan te horen dat er meer en meer bedrijven zijn die zijn vertrouwen overnemen en toepassen. En het werkt getuigen die bedrijven, waaronder Manutan (u weet wel: ooit Overtoom)
Leer vertrouwen, leer van dit boek hoe dat kan en ga genieten van en op je werk.
