Roland van der Vorst is merkspecialist; een wetenschapper gepromoveerd op merkenbeleid. Als je dat leest, vrees je het ergste. Je redeneert onwillekeurig 'het zal wel weer een gortdroge wetenschappelijke verhandeling zijn!' Gelukkig hoeft u daar niet bang voor te zijn. Van der Vorst weet van begint tot eind uw Nieuwsgierigheid te prikkelen en vast te houden.
En mocht u bang zijn dat het een boek is uitsluitend over commercie, dan kan ik die angst ook meteen de kop indrukken. Het gaat over veel meer dan reclame. Sterker nog, als commercie uw insteek is, zou het boek u kunnen tegenvallen. Iedereen die op de een of andere manier de nieuwsgierigheid van anderen wil prikkelen, kan prima met dit boekwerk uit de voeten. Het boek begint met een persoonlijk voorval uit het leven van de auteur. Pas aan het eind van het boek verklapt Van der Vorst wat er precies aan de hand is. Vervolgens geeft hij een overzicht van de historie van de nieuwsgierigheid. Op zich bijzonder nuttig om te weten hoe het er in vroegere tijden aan toeging. Van der Vorst schetst de ontwikkelingen van ruwweg het einde van de middeleeuwen tot in onze moderne tijd. Heel interessant om te weten dat wij tegenwoordig in een unieke tijd leven. Het geeft toch maar weer aan hoe bevoorrecht wij zijn. En passant pik je al veel op over hoe je anderen nieuwsgierig maakt. Vervolgens komen de vier manieren hoe je de nieuwsgierigheid van anderen prikkelt aan bod: - Iets achterhouden (niet meteen alles vertellen) - De verwachtingen van de ander verstoren - Dingen openhouden (de ander tot spoorzoeker maken) - Een prikkelende vraag stellen (de ander gaat op zoek naar het antwoord) Van der Vorst presenteert de informatie op een gemakkelijk te verteren manier. Hij illustreert zijn verhaal aan de hand van afbeeldingen en beschrijvingen van verhalen en films. Daar zit ook mijn enige punt van kritiek. Het blijft over het algemeen bij deze beschrijvingen, terwijl het échte verhaal mij nog meer op het puntje van mijn stoel zou hebben gezet. Iemand nieuwsgierig maken, is slechts een eerste stap. Vervolgens laat de auteur zien hoe je de ander nieuwsgierig houdt. De spanning kan je bijvoorbeeld teveel worden, waardoor je afhaakt. Je moet de ander houvast bieden, bijvoorbeeld in de vorm van een uitgestippeld pad of het bieden van een kompas. De auteur geeft nog talloze andere methoden. Een ander idee is voorkomen dat de spanningsboog te veel afneemt. Ook daar gaat de auteur uitgebreid op in. Bij het beoordelen van een boek lees ik meestal eerst de achterflaptekst. In deze korte teksten proberen uitgevers de nieuwsgierigheid van de lezer te prikkelen. Het is een waarheid als een koe; de meeste boeken worden op basis van hun omslag beoordeeld. De uitgever van 'Nieuwsgierigheid' confronteert de lezer meteen met enkele prangende vragen. Je wilt de antwoorden lezen. Achterflapteksten beloven soms veel meer dan in het boek wordt waargemaakt. In andere boeken begin je met lezen en loop je na enkele hoofdstukken vast. Bij dit boek hoeft u daarvoor geen moment te vrezen. De auteur maakt zijn belofte meer dan waar en ik heb het boek zonder haperen uitgelezen. Dit is nou typisch een voorbeeld van 'pratice what you preach'. Ik hou het boek onder handbereik, om mijzelf er telkens van te overtuigen dat ik op het juiste spoor zit.
