Het Rijnlandse model houdt principieel rekening met alle betrokkenen (klanten, medewerkers, partners, overheid en kapitaalverschaffers) en werkt met een middenlange termijn planning. Bijgevolg spelen vertrouwen en samenwerking een grote rol. In het Anglo-Amerikaanse model domineren de kapitaalverschaffers en is de planningshorizon zeer kort, waardoor budgetten en controle een grote rol spelen. Uiteraard heeft 'Het Rijnland boekje' als klein pamflet als nadeel dat iets soms wat al te kort door de bocht wordt voorgesteld, zoals de drie soorten kapitalisme.
Het is twijfelachtig of er in China sprake is van meer maatschappelijke cohesie dan in de Verenigde Staten en of het maatschappelijk verantwoordelijkheidsbesef door bedrijven beter wordt ingevuld. Anderzijds nodigt de omvang snel uit tot lezen. Je hebt het zo uit, kunt het in je zak steken en bij vraagstukken eenvoudig doorbladeren om iets te vinden dat helpt je gedachten te ordenen en je eigen argumentatie te bouwen. Hoewel Jaap Peters en Mathieu Weggeman aangeven dat Rijnlands organiseren niet alleen over bedrijven en organisaties gaat, maar ook over de inrichting van de samenleving, zou iets meer aandacht hiervoor mijn voorkeur hebben. Immers, bedrijven kunnen de veranderingen niet alleen bewerkstelligen. Te denken valt daarbij aan de discussie over het aan banden leggen van hedge funds en vergelijkbare (tijdelijke) constructies op de aandelenmarkt die het stelsel (kunnen) opblazen. Maar ook aan de vraag of bonussen aan individuele werknemers maatschappelijk wenselijk zijn, de vraag of topinkomens daadwerkelijk tot goed bestuur leiden, enzovoort. De noodzaak tot discussie over het Rijnlandse organisatiemodel blijkt bijvoorbeeld uit het jongste advies van de Gezondheidsraad inzake toezicht, een schoolvoorbeeld van Anglo-Amerikaans controledenken. 'Het Rijnland boekje' geeft aan waarom dit denken niet geschikt is voor organisaties in de zorg. Een dergelijke discussie is noodzakelijk om het tij te keren, nu we in Europa nog voldoende 'Rijnlandse wortels' hebben. Na de internethype is de snelle zeepbel voor de tweede keer in korte tijd doorgeprikt, dus er is ruimte voor bezinning.