Het verhaal begint op 26 juli 2007, de dag waarop drie medewerkers van Virgin Galactic overlijden vanwege een ontploffing tijdens een test. Bower vertelt verder over de diverse mijlpalen van alle Virgin bedrijven, waarbij hij vooral over de vele mislukkingen verhaalt.
Door de complexheid van alle projecten waaraan Branson heeft gewerkt, is het boek niet echt chronologisch. De diverse bedrijfsonderdelen worden omstebeurt beschreven, waardoor bepaalde jaartallen telkens terugkomen en het lastig is om het verhaal te volgen. Dat het lastig is om tijdens het lezen niet af te dwalen, komt echter ook doordat Branson ontmaskerd een vrij saai epistel is, vol met feiten en enkel negatieve woorden. Daarbij spreekt Bower over de zakenman alsof de schrijver zelf bij de gebeurtenissen was en in zijn hoofd kon kijken. Uit de toon blijkt echter dat Bower helemaal niets met Branson van doen wil hebben. Daardoor maken deze gesprekken het verhaal niet interessanter, maar juist irritanter. Ook ga erdoor je twijfelen aan de juistheid van de informatie. Alle uitspraken worden aan het eind van het boek gelukkig wel met bronnen ondersteund in de uitgebreide bronnenlijst. 'Hallo, met Richard.' 'Richard wie?' vroeg Rowan Gormley, een Zuid-Afrikaan die bij een private equity-firma in Londen werkte. 'Richard Branson. Ik bel omdat ik graag wil dat je voor Virgin komt werken.' Ze spraken af bij Branson thuis in Holland Park. Ze leken zich allebei ongemakkelijk te voelen. Het was 1995. 'U had mij gebeld,' zei Gormley uiteindelijk, om de stilte te doorbreken. 'Ja,' mompelde Branson. 'Ik wil dat je met nieuwe ideeën komt. Kom bij ons werken.' Met een titel als Branson Ontmaskerd valt het natuurlijk te verwachten dat de slechte kanten van de zakenman worden belicht. Er is echter geen énkel positief woord over Branson als persoon of over zijn bedrijfsactiviteiten te bekennen. Hij wordt afgeschilderd als een meedogenloze, op aandacht beluste fanaat die alleen maar uit is op meer en meer geld. Het lijkt alsof andere mensen tekort doen niet zomaar iets is wat gebeurt tijdens het zakendoen, maar dat dit voor Branson een echte sport is. Als het dus de bedoeling was van de schrijver om het beeld van de excentrieke ondernemer die het van niets tot miljardair schopte eens grondig op de schop te nemen, om te laten zien dat het doen en laten van Sir Richard helemaal niet zo rooskleurig en positief is als het lijkt, dan is dat heel goed gelukt. Daarbij hanteert Bower een bepaalde schrijfstijl die het doet voorkomen alsof Branson dat nu niet meer doet, of beter gezegd, alsof hij niet meer leeft. 'Zwakkeren onderuithalen was Bransons specialiteit.' 'Hij was de onbetwiste meester van de public relations.' 'Would-be rebellen aanbaden Branson als de kampioen van de tegencultuur. Hij was de modieuze miljardair die het publiek uitnodigde om feest te vieren en te profiteren, en de klanten van Virgin daagden de conventie uit door achter een heldhaftige dwarsligger aan te lopen.' Branson Ontmaskerd eindigt vervolgens bij hetzelfde project als waar het begonnen is: de ruimteschepen van Virgin Galactic. En daar stipt de schrijver nog eens aan dat hij denkt dat het niet lang meer duurt voor het laatste ondernemersuur van Branson geslagen heeft: 'Vijfenveertig jaar lang heeft de zakenman goud geld verdiend, maar sindsdien gaat het bergafwaarts, net als met zijn raket.' Helaas is de negatieve toon van het boek overgeslagen op deze recensie. Bower heeft blijkbaar nog niet geleerd dat het niet loont om een zeurneus en afkraker te zijn. In ieder geval niet voor je populariteitsstatus. Want hoe waar de woorden van Bower wellicht ook zijn, wat voor een misbaksel Branson achter zijn masker ook mag zijn, echt lekker leest het niet. 'Zijn hele zakelijke leven heeft Branson geprobeerd belasting te ontduiken: eerst op illegale wijze door middel van belastingfraude en later op legale wijze door zijn bedrijven een uitgekiende, piramidale structuur te geven. Uiteindelijk verliet Branson in 2006 Engeland als belastingvluchteling en vestigde hij zich permanent op de Britse Maagdeneilanden.'
Over Linda Poort
Linda Poort werkt als medewerker communicatie en webredactie bij IIA Nederland, dé beroepsorganisatie van internal auditors. Ook is ze mede-eigenaar van Wandelenmacedonie.nl, heeft ze het boek Richting Freelancen geschreven en is ze medeauteur van Het Freelancersalfabet. In haar vrije tijd leest Linda alles wat los en vast zit, onder het genot van grote mokken thee en stukken pure chocolade.
