Het succes van je vrienden kan jou onzeker maken, maar ook prikkelen tot actie. We zoeken daarnaast verbinding door onze genegenheid uit te drukken, zodat we ons deel van een groter geheel, en dus veilig voelen, maar met kans op 'gouden kettingen'. Aron maakt in 'De kracht van zelfwaardering' duidelijk dat deze oerinstincten hun functie hebben, maar dat ze ons ook aardig in de weg kunnen zitten. Volgens de auteur heeft iedereen een ondergewaardeerd ik. Dat je jezelf onderwaardeert, komt door rangordening. De auteur betoogt dat je deze rangordening kunt veranderen naar verbondenheid als je je bewust wordt welke trauma's je hebt opgelopen en welke zelfbeschermingen je hierdoor onbewust gebruikt: denk aan bagatelliseren, de schuld afschuiven en jezelf groot maken. We willen niet (meer) de schaamte en de pijn van onmacht bij een vernedering of verlies en doen er alles aan om dat te vermijden. Arons laatste hoofdstuk gaat over de bevrijding van het ondergewaardeerde ik. Dit kan door… 'te streven naar het in balans houden van verbondenheid en statusdenken op een manier die bij jou past'. Eerst maar het sympathieke deel. Dit boek geeft handreikingen om met zelfcompassie bewust te worden van nare gebeurtenissen in het verleden, te begrijpen waarom je 'zoiets' nooit meer wilt meemaken, te leren accepteren dat het leven niet alleen maar leuk is en te zoeken naar verbinding (met jezelf en anderen) door zelfwaardering. Het is gelardeerd met vele herkenbare voorbeelden en handvatten voor hoe je bijvoorbeeld een conflict met je partner aangaat. Altijd handig. Het ontoegankelijke van het boek zit hem in de uitweiding, de therapeutentaal en het waanidee dat iemand zelf zijn ervaringen in een spreadsheet van traumaschema's gaat verwerken (aanhangsel II). Wat me echt stoort is het bedenken van woorden die als kapstok kunnen worden gebruikt. De ergste is toch wel BINDEN. Dit staat voor: Betrokkenheid, Inzicht, in woorden uitDrukken wat je voelt en EmpathisereN. Onthoud zo lekker makkelijk. Aan het eind van het boek is een aanhangsel gewijd aan de vraag hoe je een goede therapeut vindt. Op zich sympathiek, maar ook dan blijkt de auteur wat minder toegankelijk wanneer ze spreekt over 'Jungiaans georiënteerde psychotherapeuten die analytisch werken'. Kortom, meer een boek voor beginnende therapeuten dan voor de doe-het-zelver.
Over Gérard Hendriks
Gérard Hendriks (1956) is mede-oprichter van Het Laar, centrum voor werk en persoonlijke ontwikkeling. Naast het verzorgen van intervisie en individuele coaching van (startende) leidinggevenden heeft hij zich de laatste jaren bezig gehouden met het ontwikkelen van competenties in alle lagen van de organisatie. Hendriks gaat in zijn werk altijd op zoek naar de intrinsieke motivatie en kansen voor ontwikkeling bij klanten.