CIO 3.0 - Het verschil maken bij digitale transformatie

In hun boek CIO 3.0 starten Karin Zwiggelaar en Antoon van Luxemburg met een heldere en begrijpelijke beschrijving van de veranderingen in de economie en welke rol technologie hierbij speelt. Dat wat vandaag nog hip is kan morgen alweer achterhaald zijn door een nieuwe gadget of bedrijfsmodel. Informatietechnologie was van oorsprong iets waar vooral techneuten zich mee bezig hielden. Vandaag de dag kun je stellen dat veel zaken van de fysieke naar de digitale wereld zijn verplaatst. Voor de ervaren CIO is de informatie uit hoofdstuk 1 en 2 veelal gesneden koek maar voor de niet domeindeskundige helpt dit om context te schetsen. De auteurs zijn er wat mij betreft in geslaagd om op eenvoudige maar duidelijke wijze te beschrijven hoe belangrijk het is dat de rol van informatietechnologie dient te ontwikkelen van ondersteunend naar transformerend en experimenterend. Naast de heldere voorbeelden gebruiken de auteurs diverse theoretische modellen, deze worden veelal op een eenvoudige grafische wijze gepresenteerd. Zo wordt de lezer via het figuur ‘De driehoek van digitale businesstransformatie’ op een prikkelende wijze uitgedaagd wie de digitale leider is in de organisatie. Is de CIO van 5 jaar geleden eigenlijk nog wel in staat om nu functie van CIO te vervullen? In de afgelopen jaren heb ik bij verschillende zorginstellingen de implementatie van een electronisch cliëntendossier mogen begeleiden. Helaas heb ik maar wat vaak gezien dat dit als een IT-project werd aangevlogen. De snel veranderende (zorg)markt stelt in mijn ogen nieuwe eisen aan de strategie en de rol die informatietechnologie in dit geheel speelt. Hoofdstuk 3 van het boek gaat hier uitgebreid op in en beschrijft op treffende wijze over welke eigenschappen een CIO moet beschikken om van meerwaarde te zijn binnen organisaties die zich willen blijven ontwikkelen en zich zo blijven onderscheiden ten opzichte van hun concurrenten. Hoofdstuk 4 van het boek gaat in op de digitale strategie. Hierbij hebben de auteurs in mijn ogen terecht niet alleen oog voor de bovenstroom in organisaties, de harde kant van informatietechnologie, maar ook voor de onderstroom, het stimuleren van een innovatieve cultuur. Het laatste hoofdstuk gaat in op het feit dat de ICT-functies veranderen, het lastige hierbij is dat we eigenlijk met elkaar nog niet weten hoe de nieuwe functies eruit moeten komen te zien. De auteurs stellen mijns inziens terecht dat het gaat om de juiste mensen aan boord hebben. Hierbij gaat het niet om een lijstje van harde skills maar gaat het mijns inziens vooral om de intrinsieke motivatie en talenten van mensen. Dit is iets wat in mijn ogen wat onderbelicht blijft in het boek. Als productmanager bij een softwarebedrijf is één van de laatste vragen in het boek ‘Wanneer welke softwareontwikkelaanpak toepassen?‘ er één die mij zeer aanspreekt. Het model waarin de kenmerken van traditionele en nieuwe manieren van software ontwikkelen wordt beschreven is er één die ik van harte onderschrijf. Als organisaties en businessmodellen zich steeds sneller ontwikkelen is het geen vraag of maar hoe systemen zorgen dat ze wendbaar blijven. De traditionele manier waarop releasematig enkele keren per jaar een release wordt uitgebracht is er één die voor veel bedrijven veilig voelt maar de nieuwe manier (Agile of DevOps) past, ook in mijn ogen, beter bij de snel veranderende wereld. Het boek besluit met de gevolgen die deze snelle veranderingen hebben voor het ICT-personeel en het organisatiemodel. Kortom, de CIO 3.0 dient in verbinding te staan met de hele organisatie en zijn business ecosysteem. Het boek CIO 3.0 geeft niet altijd pasklare antwoorden maar houdt vooral een spiegel voor. Iedereen die zichzelf de vraag stelt hoe informatietechnologie een rol kan of misschien wel moet spelen binnen organisaties wil ik dit boek van harte aanbevelen.