Op werkdagen voor 23:00 besteld, morgen in huis Gratis verzending vanaf €20

Recensie

Innovatie 3.0

In 'Innovatie 3.0' – Slimmer managen, organiseren en werken', geeft auteur Henk Volberda en Menno Bosma een vooral praktische invulling aan hoe vandaag aan de dag innovatie te organiseren. Eerdere publicaties van Volberda worden opgepoetst aan de hedendaagse tijd en toegankelijker gemaakt en leest daardoor makkelijk weg. Vanuit dat oogpunt is dit boek geslaagd.

| 18 mei 2012

Het boek is uitgegeven bij Mediawerf. Henk Volberda is hoogleraar strategisch management en heeft meerdere wetenschappelijke publicaties op zijn naam staan. Wanneer je alleen al de publicatie 'de flexibele onderneming' bestudeerd, colleges volgde en de concurrentie- en innovatiemonitor kent, dan snap je de keuze voor samenwerking met Menno Bosma. Bosma is journalist, specialisatie management en leiderschap, en maakt het leesbaar. Leverde deze co-creatie een meerwaarde op voor dit boek? Het boek bevat 135 pagina's verdeeld over 9 hoofdstukken. Het voorwoord is van Alexander Rinnooy Kan. De hoofdstukken die volgen starten met een beschrijving van het fenomeen innpvatie. Dat gebeurt in eerste instantie op een hoog abstractieniveau en in een notendop. Als we het vergelijken met het boek 'De flexibele onderneming' van Volberda, dan heeft die laatste meer wetenschappelijke diepgang en bevat bovendien bevat De flexibele onderneming enkele uitvoerige casebeschrijvingen. In 'Innovatie 3.0' worden daarentegen op een haast anekdotische wijze de vele praktijkvoorbeeldjes en spaarzame theorie met elkaar verbonden, vaak gevoed door uit INSCOPE gedistilleerde determinanten. Hoofdstuk 1 en 2 geven aan dat we in Nederland steeds verder wegzakken als gaat om innovatie. Dat is op te lossen met met sociale innovatie, niet alleen technologische vernieuwingen. Volberda en Bosma stellen dat we van een poldermodel op een 'Deltamodel' moeten overstappen. Het poldermodel staat voor een stabiel economisch klimaat en een breed draagvlak, maar remt innovatie. Nu de economische werkelijkheid steeds sneller verandert en er niet meer met alleen werknemers wordt geopereerd, is het tijd voor het Deltamodel met oog voor de kenniseconomie en hoge toegevoegde waarde met flexibele organisatievormen. Hefbomen voor (sociale) innovatie zijn dan co-creatie en slimmer werken, dynamisch managen en flexibel organiseren. Hoofdstuk 3 gaat in lijn met de praktijkvoorbeelden door met innovatieve ondernemers die aan het woord worden gelaten om in hoofdstuk 4 en 5 bij oplossingen in de praktijk aan te komen. Deze hoofdstukken brengen in beeld welke hefbomen voor (sociale) innovatie er zijn. Hoofdstuk 6 beschrijft het belang van het investeren in werknemers en de rol die werknemers bij innovatie innemen. Van het klassieke, via het moderne naar een postmoderne arbeidsorganisatie wordt gekeken hoe medewerkers innovatiever kunnen worden. Zelfstandig denken en opereren, eigen initiatief, de breinorganisatie, multiskilled, netwerken en uitbesteden zijn kernwoorden. Theorieën, als die van het Taylorisme, zijn niet toepasbaar in een omgeving die complexer is geworden en waar veranderingen steeds sneller gaan. Van productiewerker , via informatiewerker naar een kenniswerker dus. Hoofdstuk 7 gaat over de rol van de stakeholders bij innovatie. De verschillende sectoren scoren anders, maar voor alle geldt dat om samen 'open' te innoveren vertrouwen, passie, respect en betrokkenheid nodig zijn en dat die van invloed zijn op samenwerkingsvormen als co-creatie, (semi)-open innovatie en crowdsourcing met onder meer inzet van sociale media. Innovatie van eenrichtingsverkeer naar meerrichtingenverkeer. Hierna gaan Volberda en Bosma door op de rol en de (on)mogelijkheden van de wetenschap en de overheid als enablers van innovatie. Het betreft vooral adviezen voor beide partijen om te komen tot rol van enabler en een pleidooi van de wetenschapper Volberda. Verbaasd was ik te lezen welke rol subsidie wordt toegedicht om te enablen. Praktijkmensen benoemen dan de bureaucratie, de administratiekosten en dat de opbrengsten niet opwegen tegen de inspanning. Het leek er even op dat Volberda hier van het geloof afvalt en een ambidextreuze houding aanneemt, maar gelukkig springt de praktijk bij. Hoofdstuk 9 sluit af met de wensen op tafel te leggen om Nederland innovatiever te krijgen. Afsluitend; 'Innovatie 3.0' is een leesbaar boek over sociale innovatie. Wie diepgang wil kan beter uit andere boeken gepubliceerde boeken van Volberda putten. Is dat dan 'Innovatie 2.0' en minder populair?

Deel dit artikel

Wat vond u van dit artikel?

0
0

Boek bij dit artikel

Henk Volberda, Menno Bosma
Innovatie 3.0

Populaire producten

    Personen

      Trefwoorden