HNW is gekaapt en misbruikt door belangengroeperingen, de vakbeweging, de politiek, werkgevers en medewerkers zelf. Volgens Bijl en Kweekel hoort het zwaartepunt van HNW te liggen op het anders organiseren van het werk en het veranderen van de organisatiecultuur, terwijl daar juist de minste aandacht voor lijkt te zijn. Met ‘Resultaatgericht Organiseren’ hopen zij een ommezwaai te en nemen zij afscheid van Het Nieuwe Werken. Zij dopen het gedachtegoed om tot Resultaatgericht Organiseren (RGO). Hulde. Persoonlijk heb ik de afgelopen jaren dezelfde frustraties ervaren. Zodra het over HNW gaat, hebben mensen direct hun mening klaar. Bijl en Kweekel leggen echter uit dat HNW voor iedere organisatie iets anders is en dat er daarmee ook niet één waarheid kan zijn. Het eerste deel van het boek geeft een resumé van hoe het zover heeft kunnen komen. Er wordt uiteengezet wat HNW is, hoe de maatschappij het heeft omarmd en hoe het uiteindelijk heeft uitgepakt. Hierbij schuwen ze het commentaar niet. Vervolgens wordt in vier hoofdstukken uitgelegd wat Resultaatgericht Organiseren precies is. Dit wordt gedaan aan de hand van de thema’s structuur, cultuur & hulpmiddelen en ICT & kantoor. Bijl en Kweekel hameren erop dat RGO in principe een managementfilosofie is en dat het kantoor en de ICT hier slechts een onderdeel van uitmaken. Terecht. Begrippen als thuiswerken en flexwerken worden vaak als synoniem gebruikt voor HNW maar ze zijn bij RGO ondersteunend bij een andere manier van werken en managen. In de laatste hoofdstukken wordt een verdere beschouwing gegeven van hoe RGO is ontstaan uit de theorieën goal setting en management by objectives. Bijl en Kweekel proberen hiermee te verklaren hoe RGO een logisch gevolg is van de ontwikkelingen die onze maatschappij heeft doorgemaakt. Dit vormt niet echt de basis van het boek, dus verwacht geen uitgebreide beschouwing of wetenschappelijke verklaringen. Dat is op zich jammer. Naar mijn idee was het interessant geweest om een bredere discussie te voeren over de vraag hoe HNW werd wat het nu is. Wat is de relatie met de steeds verder individualiserende samenleving, de technologische vooruitgang die we hebben geboekt en de drang van de nieuwe generatie starters om voor zichzelf te beginnen? En in hoeverre is HNW (of RGO) nog onvermijdelijk? Kun je als organisatie nog wel de oude weg volgen en bijvoorbeeld thuiswerken verbieden (zoals Yahoo! recentelijk heeft gedaan)? Of ben je als organisatie dan ten dode opgeschreven? In het boek Resultaatgericht Organiseren ligt de nadruk vooral op de praktische aspecten die een manager nodig heeft (of lijkt te hebben) bij RGO. Bijl en Kweekel schrijven onderhoudend. Er worden veel voorbeelden uit de praktijk gegeven, hoewel je bij sommige kunt afvragen of ze echt zijn gebeurd of zijn bedacht om het verhaal aan te sterken. Verder is het laatste hoofdstuk – een plan van aanpak van RGO – bedoeld als een soort acquisitietool om de diensten van Bijl en Kweekel onder de aandacht te brengen. Goed bedoeld, maar het heeft niet veel toegevoegde waarde. Al met al een goede aanzet over een breed maatschappelijk thema dat iedere werkende Nederlander aan gaat. Het smaakt wat mij betreft naar meer!
Recensie
Resultaatgericht Organiseren
Dik Bijl en Wim Kweekel schreven vaker over Het Nieuwe Werken (HNW). Met 'Resultaatgericht Organiseren' zetten zij een volgende stap in de verzadigde wereld van HNW. Ze beginnen hun boek met de prikkelende mededeling dat HNW is mislukt.
Bote Scholtens
|
3 februari 2014