Je kunt geen exact beeld maken van hoe je zou moeten zijn, en al helemaal niet terwijl de wereld continu verandert (VUCA, weetjewel), jíj verandert. Bovendien: Als je de beste versie van jezelf wilt worden doe je net alsof je nu niet goed genoeg zou zijn!
Hoe geruststellend is dan de boodschap van Raymond de Looze: je hoeft het niet te willen, die beste versie van jezelf te worden. Toch: je wilt wél jezelf ontwikkelen, steeds iets beter worden. Maar: met welk doel? Hoe ziet dat eruit? Mooi om getriggerd te worden daar eens wat langer over na te denken. Want dat bepaalt de keuzes die je maakt.
Keuzes
Over die keuzes zegt De Looze heel wat zinnige dingen. Het leven wordt vergeleken met de hamsterrace uit een gedateerde spelshow. Links, rechts, links, links, door de poortjes. En uiteindelijk kom je aan bij jouw eindpunt, een van de vele die mogelijk waren. Bij 2 keuzes heb je al 4 uitkomsten (AA, AB, BA, BB), bij 30 keuzes een miljard(!). En 30 keuzes maak je zo! Je studie, je werk, je partner. Dat ene voorgerecht. Want die menu-keuze leidde tot voedselvergiftiging, waardoor je niet naar een afspraak kon, waardoor je niet in die kettingbotsing terechtkwam die tot verlamming zou leiden.... Ik moest gelijk denken aan de film Sliding Doors. Wat maar aantoont dat 'wat als' vragen geen zin hebben en een te scherp beeld van je toekomst ook onzin is.
Humoristisch en herkenbaar
De Looze heeft een heerlijke beeldende, humoristische manier van schrijven. Ik zag hem voor me, die gouden medaille die ik zou winnen als ik eindelijk die beste versie van mezelf was. En wat hing hij mooi naast de zilveren medaille, voor de een-na-beste versie! Ja inderdaad, dat slaat nergens op.
Ook weet De Looze pijnlijk herkenbare situaties te schetsen. Over zijn studiekeuze, en wat zijn ijdelheid daarmee te maken had. De angst toen hij besloot voor zichzelf te beginnen. Het stukje over de cello, en wat hij leerde. Niet heel goed cello spelen, wel omgaan met zijn beperkingen. Wat goed als je als schrijver zó kwetsbaar kunt zijn.
Kleine stappen
Ik zei het al, op mij kwam het boekje vooral geruststellend over, wel inspirerend en heel concreet, maar niet vol dingen die ik zou 'moeten' doen en niet vol voorbeelden waaruit blijkt hoe slecht ik het nu doe. Heerlijk. Wel aanzettend tot reflectie en tot ontwikkeling. Tot experimenteren, kleine stappen zetten en vaak bijsturen. Beter, niet het beste worden.
Je leest dit boekje in een uurtje uit, en dat is prima. Dan heb je wat meer tijd voor reflectie!
Over Elly Stroo Cloeck
Elly Stroo Cloeck is project- en interim-manager op het gebied van Finance, Internal Audit en Risk Management. Daarnaast schrijft ze recensies en samenvattingen van managementboeken.
