Het Mongoolse paard, het meisje en de therapeut

De ervaring in mijn coachpraktijk is dat als deelnemers uitleg krijgen en vervolgens zelf ervaren wat ze hiervan kunnen leren en welke (praktische) inzichten ze hieruit op doen, er daarna niets meer hoeft te worden uitgelegd.

Twijfels

Wat nog moeilijker uit te leggen is, is het vakgebied van auteur Hester Selbeck: therapie met paarden. Hierover zijn zo mogelijk nog meer twijfels, die Selbeck met het schrijven van haar boek Het Mongoolse paard, het meisje en de therapeut, mijns inziens goeddeels heeft weggenomen. Reden daarvoor is dat Selbeck ons heel eerlijk en openhartig deelgenoot maakt van de weg die zij heeft afgelegd: de ontwikkeling van de Contextuele Paardentherapie ging namelijk bepaald niet zonder slag of stoot.

Dit maakt haar boek indrukwekkend, vooral omdat Hester je hierbij een inkijk in haar leven geeft en deelgenoot maakt in hoe ze, door zich open te stellen en de verbinding met de paarden aan te gaan, tot inzichten en ontwikkeling komt.

Zweverig

De kritische lezer hoeft zich bepaald geen zorgen te maken over de zweverigheid van dit boek. Je wordt als lezer namelijk met beide voeten op de grond gezet. In de eerste plaats door de soms hilarische, soms romantische en soms harde realiteit van haar persoonlijke leven, opleiding en het werken in diverse werkkringen bij de Jeugd GGZ. En in tweede instantie door de rauwe realiteit van de reis naar Mongolië. Kennismaken met mensen van een ander continent, die onder andere een heel andere cultuur en eet- en leefgewoonten hebben. De wilde ongerepte natuur en samen met de paarden en de jonge gids dagenlang onderweg zijn. Op een veilige manier de meest bizarre weersomstandigheden het hoofd bieden. Bij dat laatste was ze voortdurend op haar omgeving, paard, gids en eigen zintuigen en gedachten aangewezen. Ook omdat ze dagenlang geen tot minimale-communicatie mogelijkheden met de buitenwereld had. Over confronterend gesproken.

Impact

Knap is dat Selbeck je als lezer (zonder dat je daarvoor uit je stoel hoeft te komen) met behulp van haar woorden laat zien en voelen hoe het is door deze wilde natuur te trekken en daarbij daadwerkelijk van de paarden en de natuur te leren. Hoe lastig dit was en hoeveel impact, healing, effect en inzicht dit bewerkstelligde, lees je echter door alles heen in de openhartig beschreven persoonlijke ervaringen.

Stap voor stap plaveit Selbeck de weg naar de door haar ontwikkelde Contextuele Paardentherapie, die op het moment van schrijven, gelukkig, een bewezen effectieve therapie is. Wat ter besluit van het boek duidelijk benadrukt wordt met het verhaal over de allereerste deelneemster. Uit dat verhaal, waarbij ik wel even een brok moest wegslikken, blijkt namelijk hoe groot de positieve effecten van de Contextuele Paardentherapie zijn.

Bewezen

Ter besluit van deze recensie mag niet onvermeld blijven dat het bij deze therapie zo is dat de resultaten geboekt worden met deelnemers die alle mogelijke hulpverlening en therapieën achter de rug hebben en daarbij uiteindelijke helaas labels hebben gekregen als ‘complex’ en ‘niet te behandelen’. De positieve ervaringen en de geboekte praktijkresultaten met deze ‘complexe’ en ‘uitbehandelde’ doelgroep, worden om te beginnen onderbouwd door de feedback van de deelnemers en hun omgeving. En voor wie dat nog niet voldoende is: inmiddels blijkt deze effectiviteit ook uit de resultaten van de eerste onderzoeken naar de Contextuele Paardentherapie. Daarmee staat deze therapie als een huis en van harte hoop en wens ik dat heel veel kinderen en gezinnen de mogelijkheid gaan krijgen hieraan deel te nemen.