Madeleine Dore interviewde veel creatievelingen, om te leren hoe zij hun dag indelen. In eerste instantie deed ze dat om te ontdekken hoe ze van haar ‘productivity guilt’ af kon komen. Maar al snel werd haar onderwerp breder: Het werd een zoektocht naar balans en genot in het leven. Haar bevindingen, en de lessen uit haar experimenten, deelt ze via dit boek. In Dingen die je vandaag niet hoeft te doen komen heel veel onderwerpen aan bod, die voor velen erg herkenbaar zullen zijn.
Illusie van controle
Misschien herken je dat gevoel wel dat je de dag druk bezig bent geweest, maar nauwelijks iets van je to-do lijst kunt afvinken. Was het daarmee geen goed bestede, of productieve dag? Voor je het weet zit je in een negatieve ‘had-ik-maar’ spiraal. We leggen vaak de lat hoog voor onszelf, vergelijken ons met succesvolle anderen (sociale media!) en maken ons zorgen over verspilde tijd. De technieken die we hebben geleerd in een cursus ‘Time management’ geven een illusie van controle, terwijl de dagen niet altijd te voorspellen zijn. We moeten afstappen van het idee dat we tijd kunnen maximaliseren. Wat we nutteloze tijd noemen, kan denktijd zijn die nodig was om een activiteit later een spurt te geven.
Balans
Balans is ook iets dat vaak ontbreekt, denken we. Het staat bovenaan ons lijstje met goede voornemens: het vinden van balans tussen werk, gezondheid, relaties. Balans gaat er echter vanuit dat de delen in de vergelijking evenredig verdeeld zijn. Terwijl het gewicht juist voortdurend verschuift. Het is eerder een wiebelende en zwalkende, instabiele balans. Hoe meer we ons best doen het in evenwicht te krijgen, hoe heftiger het beweegt. Wat nu als we deze instabiliteit omarmen en meebewegen, ons constant aanpassen en bewust worden van waar onze aandacht naar uitgaat? Dore beschrijft het als een dans tussen ijver en flexibiliteit.
Vergelijken
Oh ja, dat vergelijken met anderen waardoor we onszelf als een slappe mindere zien, daar moeten we ook meteen mee ophouden. Wat zo eenvoudig lijkt bij andere mensen, kan ons het gevoel geven dat we zelf niet genoeg doen. Dat mooie plaatje van succesvolle mensen op sociale media laat niet zien wat erachter dit succes zit, wat mensen moeten doen om daar te komen, hoe ze hebben gefaald of welk leed ze hebben meegemaakt. Vergelijken is heel menselijk, maar het levert zelden plezierige gedachten over onszelf op. Madeleine Dore stelt voor om vergelijken op een constructieve manier in te zetten. Door nieuwsgierig te zijn naar de ander, vragen te stellen en van de anderen te leren. Daardoor komen we er misschien achter dat we niet eens zouden willen wat de ander heeft gedaan en het helpt ons op weg te leren inzien wat we wél willen.
Perfectie
Streven naar perfectie, is ook voor velen zo herkenbaar. Het streven om alles goed te doen, kan verlammend werken, waardoor we niet beginnen aan iets of het nooit afmaken. ‘Proberen’ is het ontbrekende woord in het woordenboek van perfectionisten. Gewoon iets gaan doen kan beangstigend zijn, maar soms is het de enige manier – de angst verdwijnt zodra we bezig zijn. Madeleine Dore eindigt het boek met genieten: ‘Vind iets om van te genieten, ook al heb je vandaag niet gedaan wat je had willen doen’. En daar heb ik niets aan toe te voegen.
Over Carla Verwijs
Carla Verwijs is managementconsultant met een specialisatie in kennismanagement.
