De subtitel van het boek, Van projecten doen naar producten maken, slaat op de gedachte dat mensen geen project willen. Een project staat volgens de Scrum en Agile coach/trainer Van Amersfoort gelijk aan het proces hoe een product tot stand komt. Stakeholders willen geen proces maar een product. En eigenlijk willen ze ook geen product. Ze willen de functies van het product, dat ze iets met het product kunnen doen, dat het waarde biedt.
Drie Rollen
Naast de rol van de Product Owner zijn er zoals bekend in Scrum nog twee andere rollen, de Developer (of Ontwikkelaar) en de Scrum Master. De vijf taken Product Owner zijn: productmanagement, stakeholderbetrokkenheid, strategische planning, samenwerking met de rest van het Scrum Team en ten slotte zelfontplooiing en ontwikkeling. Het is een actieve rol die een volle dagtaak is. In het boek staat een voorbeeld van de indeling van zijn werkweek. De drie hoofdvragen waarop de Product Owner zich moet richten zijn: Wat gaan we maken? Waarom is dat belangrijk? Wanneer maken we wat en in welke volgorde?
Scrum
Voor de geoefende beoefenaar van de Scrum methodiek is het een bekend gegeven dat Scrum geen projectplan kent, geen stuurgroep, geen opdrachtgever en geen projectleider. De klassieke taken van de projectleider zijn in Scrum verdeeld over drie rollen. Dat hier en daar het werk van de Product Owner veel weg heeft van de projectleider, is misschien een kwestie van definiëring en perceptie. Hij is in ieder geval niet de leider van het -zelfsturende- team Ontwikkelaars en hij is ook niet de opdrachtgever van het project. Het is zo langzamerhand wel bekend dat Scrum een aanpak en mentaliteit is met een geheel eigen jargon zoals sprint, stand-up, Definition of Done, retrospective, klantwaarde, Minimal Viable Product, backlog, roadmap en review.
Succes belofte
Van Amersfoort belooft mensen, die werken volgens de in het boek beschreven methode, een tiental ‘resultaten’ (de meeste auteurs noemen dat effecten, want het zijn geen concrete producten) zoals:
- Projectmedewerkers gaan doen waar ze van houden en gaan hun expertise inzetten om resultaten te behalen waar klanten gelukkig van worden;
- Medewerkers en stakeholders krijgen totale vrijheid om dat te doen waar de meeste waarde ligt en wat de beste oplossingen biedt.
- Medewerkers ontwikkelen zich sneller en beter.
Jammer dat Van Amersfoort hier opeens in de ‘verkopersrol’ schiet en alleen voordelen opsomt. Er zijn blijkbaar geen nadelen aan deze werkwijze te noemen. Hij doet bijvoorbeeld net of de context en toeval er niet toe doen, wat bij een project nu eenmaal altijd het geval is. Ongeacht hoe goed je ook met de gebruikers overlegt en afstemt.
Ontwikkelplan
In het eerste deel van het boek wordt onder meer de rol van de Product Owner uitgewerkt. Verder staat er een overzicht in van de onderwerpen die verderop in het boek uitgewerkt worden.
In het deel tweede deel van Super Product Owner, getiteld ‘Jouw persoonlijke ontwikkelplan’ werkt Van Amersfoort vier niveaus uit die de Product Owner in de loop van zijn carrier doorloopt. Het niveau van Super Product Owner bereik je nu eenmaal niet van vandaag op morgen. Je ontwikkelt je van Supporter, naar kapitein op een schip, naar een Professor en als vierde ontwikkelingsniveau bereik je De Agile Ambassadeur. In het derde deel reikt Van Amersfoort de lezer een aantal werkvormen en tools aan die helpen bij het realiseren van een ‘super product’.
Supporter
Van Amersfoort omschrijft het eerste ontwikkelingsniveau, de Suppoter, als een teleurgestelde de projectleider die klem zit en nog gelooft in de lineaire methode. Van Amersfoort legt hierin ondermeer uit waarom de waterval c.q. lineaire aanpak van projecten ongeschikt is voor de meeste actuele uitdagingen. Het is volgens hem een gedateerde methode. Na een karikaturale paragraaf legt hij uit wat de voordelen van Agile zijn en wat de twaalf principes van het Agile Manifesto zijn. Van Amersfoort benadrukt uitgebreid de voordelen van Scrum en Agile maar besteedt geen aandacht aan voorbehouden of kanttekeningen.
Werk-/Leerboek
Super Product Owner is leesbaar geschreven, staat vol met verduidelijkende schema’s, handige rijtjes en oefeningen. Hierdoor zit passief consumeren er niet in. Van Amersfoort heeft een kloek boek van 270 bladzijen geschreven. Het is een studieboek c.q. leerboek in de goede zin van het woord. Het is volgens de auteur geschikt voor zowel de beginnende als de ervaren Product Owner. Het frist de kennis van de ervaren Product Owner op en biedt veel herkenning. Hier en daar scherpt het bestaande kennis aan. De omvang van het boek en de vele oefeningen, de schoolse en soms belerende toon vormen voor deze groep denk ik wel een belemmering om het boek te lezen.
Voor de lezer die geconfronteerd wordt in zijn project met de scrum aanpak, en die weinig weet over de rol van de Product Eigenaar is Super Product Owner een bruikbaar boek. Het werk van de Product Eigenaar is helder en instrumenteel beschreven. De lezer weet na lezing wat hem als Product Eigenaar te doen staat. Je merkt in alles dat Van Amersfoort weet wat de werkzaamheden en valkuilen zijn die de Product Eigenaar tegenkomt in zijn rol. En of de lezer de beloofde tien ‘resultaten’ behaalt, of maar een paar, een kniesoor die Van Amersfoort er op afrekent.
Over Rudy Kor
Rudy Kor is zelfstandig organisatieadviseur en auteur van diverse managementboeken. Tot voor kort werkte hij (als senior partner) bij Twynstra Gudde. Hij startte zijn werkzame leven bij Philips in Eindhoven. Als adviseur helpt hij (project)managers bij het effectiever inrichten van hun projecten. Als veellezer wordt hij gedreven door nieuwsgierigheid en schrijft regelmatig boekrecensies.
