Door het model 1.0, 2.0 en 3.0 loodsen Karin Zwiggelaar en Antoon van Luxemburg je door deze moeilijke materie. Hoe maak je een evolutie duidelijk? Door welke fasen ga je als onderneming? Wat is de rol van de CIO daarin? Ik denk dat de auteurs erin geslaagd zijn om de antwoorden op deze vragen op dusdanige manier neer te zetten dat het boek voor een breed publiek toegankelijk is. In andere bewoordingen: Ik zou het zonder twijfel aanprijzen bij de doorgewinterde businessmanagers in het bedrijfsleven.
Wat de inhoud betreft ben ik enigszins domeindeskundig. Als je op de hoogte bent in dit domein is hoofdstuk 1 en deels hoofdstuk 2 niet spectaculair, in het begin zelfs saai. Ik besef wel goed dat deze opmaat nodig is voor de niet-domeindeskundige. Voor deze doelgroep is het belangrijk dat men het gevoel krijgt hoe snel de ontwikkelingen wel allemaal niet gaan en hoe disruptief innovaties kunnen zijn.
Vanaf H3 zat ik op het puntje van mijn stoel. Ik werd benieuwd naar de visie van de auteurs. Met name op de vraag hoe positioneer je de CIO (in mijn organisatie wordt er flink mee geworsteld). De opmaat begint al in 2.6 ‘opdracht tot innovatie’ maar krijgt pas in 3.5 ‘eigenschappen van CIO’ invulling. De verdiepingen in de subparagrafen onder 3.5 heeft me een reflectie opgeleverd (hoe doe ik het zelf?).
Na H3 kom ik als lezer in een klein dipje terecht 4.1 t/m 4.4 is als domeindeskundige een beetje saai en soms een open deur. Eigenlijk vraag ik me af of dit de juiste plek is. Je bent in H3 opgewarmd als CIO 3.0 en dan ga je in 4.1 t/m 4.4. terug naar de vraag ‘O ja waarom moet je eigenlijk 3.0 zijn?’ omdat strategie enz. enz. Hadden H4 en H3 niet andersom gemoeten?
Ik pak de draad in 4.5 weer op en lees met vol interesse over digitale innovatie, de kenmerken en consequenties die hieruit kunnen voortkomen. Na het afronden van H4 ben ik bij mijn standpunt gebleven dat H4 en H3 beter omgewisseld hadden kunnen zijn immers uit H4 lees ik alles over strategie en innovatie, uit H3 begrijp ik dan wat de eisen aan een CIO zijn. Het huidige H4 is haast de motivatie/argument om het huidige H3 te doen.
H5 is voor mij erg bruikbaar. Ja het is me duidelijk: we moeten naar 3.0 maar we zijn nog 2.0. Dit is wellicht het mooiste hoofdstuk omdat ik het pad om tot 3.0 nu voor me zie. Ik denk zelfs dat het boek me gaat helpen om dit binnen de organisatie voor het voetlicht te krijgen.
Hoewel ik door mijn achtergrond enkele leesdipjes beleefde, is het een zeer helder en goed gestructureerd boek. Ik geef het uit 10 punten een 8.5.
Naast structuurwijziging H4/H3 geef ik het advies om iets meer onderzoek en interviews toe te voegen, wat de kwaliteit verder zou verhogen. Bijvoorbeeld Daan Rijsenbrij heeft CIO’s geïnterviewd, hoe hebben deze 2.0. naar 3.0 ervaren? Of staan ze daar nog niet en wat gaan ze nu doen?
Maar alles overziend is CIO 3.0 - Het verschil maken bij digitale transformatie een topboek dat NGI-waardig is, mijn complimenten!
Over Roland Ettema
Roland Ettema is lid van Ngi-NGN, de grootste onafhankelijke beroepsvereniging voor IT-Professionals van Nederland.