Met veel plezier heb ik Omdat ik het zeg van Marianne Busard, Wim Geerts, Petra Sevinga en Jeroen van der Wouw gelezen. Deze ervaren consultants hebben hun ervaringen in dit boekje gebundeld en leggen het als een verzameling aan prikkels voor aan u als lezer. Het boekje is niet bedoeld om een bepaalde aanpak te introduceren, maar probeert vooral je aan het denken te zetten ten aanzien van zaken die anders achteloos aan je voorbij gaan.
De auteurs bouwen het thema op rond zes antwoorden die zij hebben op de vraag: ‘Wanneer doe jij het goed?’ daarbij wordt aandacht besteed aan onderwerpen als: Doe het voor, Por het vuur op, Stimuleer het brein, Ken de mens, Kijk in de spiegel en Pak je plek. Het voert te ver om al deze onderwerpen in deze recensie uit te werken, daarom de uitdaging aan de lezer om zich vooral zelf ook in het boek te verdiepen.
Een van de opmerkingen in het boek die mij raakte betrof de aanwezigheid of afwezigheid van passie (betrokkenheid) bij een medewerker. De auteurs schetsen het beeld dat een medewerker zelf heel goed in staat is om aan te geven op welke manier het werk dat hij verricht betekenisvol is. Vooral omdat hij als geen ander weet, wat hij belangrijk vindt. Aangegeven wordt dat het daarbij belangrijk is dat de medewerker met zijn leidinggevende daarover kan spreken en sparren. Als er op dat gebied een mismatch is, dan kan dat zo maar leiden tot cynisme. De auteurs zijn er daarbij van overtuigd dat ‘Passie’ en ‘Cynisme’ beiden besmettelijk zijn, een virus als het ware, en effect hebben op het functioneren van een individuele medewerker en de organisatie.
‘De wet van toenemend knijpen’ is een ander aansprekend voorbeeld in het boek. Het komt er op neer dat je als manager, hoe veel aandacht, begrip en ruimte voor inspraak je ook hebt of geeft aan de medewerkers, je focus houdt op wat je wilt bereiken. En om het doel te bereiken wat jij voor ogen hebt, zie je de communicatie steeds meer veranderen naar zaken als ‘Ik wil’ en ‘Ik verwacht van jou’ maar ook ‘Dit is wat ik wil zien’.
Onderken dat er een verschil bestaat tussen het grotere plaatje van het bedrijf en de individuele belangen van een medewerker, of wel: ‘Professionals voelen zich verbonden met datgene wat ze vandaag doen, maar niet met het grotere geheel!’
Ten slotte is er een mooie opmerking die wij als managers ons goed moeten realiseren: ‘Elke situatie vraagt om andere competenties! Dat betekent dat ook leiders de maat worden genomen of ze wel of niet passen bij de baan. Niemand is de ideale leider voor alles en altijd!’
Omdat ik het zeg is nu typisch zo’n boekje dat je als manager moet lezen. Het is vlot geschreven, haakt aan bij praktijksituaties en laat je nadenken over je eigen functioneren. Leuk geschreven en voorzien van rake quotes!
Dick Bos studeerde onder andere Rechten aan de Erasmus Universiteit Rotterdam en Bedrijfskunde aan de NCOI Business School (MBA). Daarnaast voltooide hij naast tal van managementcursussen de opleiding tot gecertificeerd compliance officer bij het NIBE-SVV. Hij is werkzaam als senior projectleider en programma-/verandermanager bij het ministerie van Veiligheid en Justitie.
Over Dick Bos
Dick Bos (1958) studeerde onder andere Rechten aan de Erasmus Universiteit Rotterdam en Bedrijfskunde aan de NCOI Business School (MBA). Daarnaast voltooide hij naast tal van managementcursussen de opleiding tot gecertificeerd compliance officer bij het NIBE-SVV. Hij is nu werkzaam bij Rijkswaterstaat.
