Design thinking - 'Helpt om een beeld te krijgen van Design Thinking'

Problemen zijn van alledag en er zijn slechts drie stijlen om deze problemen op te lossen. Uiteraard is daar de probleemgerichte, analytische stijl, de tweede is besluitvorming, denk aan politieke vraagstukken en de derde, minst bekende stijl is gericht op het bedenken van nieuwe dingen. Dit is de stijl van ontwerpers, architecten en kunstenaars en gaat niet zozeer uit van problemen, maar van het creëren en testen van oplossingen. Design thinking past in deze laatste stijl.

De auteur begint met het neerzetten van design thinking in de drie stappen framen, experimenteren en reflecteren en verderop in het boek gaat de auteur over in meer gedetailleerdere stappen framing, analyse, ideeontwikkeling, realisatie en reflectie. Hierbij worden de stappen framing, analyse en reflectie in co-creatie uitgevoerd en de stappen ideeontwikkeling en realisatie zijn de creatiestappen.

Middels voorbeelden en heldere samenvattingen wordt duidelijk dat we design thinking moeten zien als een iteratief proces waarbij we de genoemde stappen framing, analyse, ideeontwikkeling, realisatie en reflectie in eerste instantie heel snel doorlopen. Zo krijgen we circa tien juiste frames die worden vastgelegd in bijvoorbeeld frameboards (naam frame, beschrijving, waardepropositie, probleem, oplossingsrichting, alternatieven). Vervolgens nemen we meer tijd om een drietal frames van het juiste ontwerp te voorzien waarvan we ten slotte van één frame het design in detail uitwerken. De auteur noemt dit de 1-10-100 aanpak, waarbij de eerste iteraties in één dag uitgevoerd kunnen worden, vervolgens kost een iteratie 10 dagen en het uitwerken van het juiste gedetailleerde design wellicht 100 dagen.

In de analyse stap komen we design research tegen. Vanuit de design hypothese in de vorm als … dan … het ontwerp neerzetten. Startend met research for design (diepte-interviews en vragenlijsten (bewuste kennis), observeren en participeren (tacit knowledge), personas, customer journey mapping, contextual inquiry) en afsluitend met research by design (usability testing en utility testen: alfa- en betatesten).

Ter ondersteuning van de ideeontwikkeling fase neemt de auteur ons mee in de wereld van creativiteitstechnieken. Hij beschrijft de principes (geen kritiek, wilde ideeën zijn welkom, combineren, weglaten of veranderen en divergeren en convergeren) en te hanteren vuistregels (start met ‘Hoe kun je …’, toestemming van de deelnemers, wyberen, duidelijke rollen, sensitizing, convergeer naar enkele goede ideeën en tijd is heilig). Uiteraard kunnen divergentietechnieken (reageren op elkaar, associaties, analyse en systematische aanpak) en convergentietechnieken (clusteren, ordenen, reflecteren, streepjesmethode) niet ontbreken.

In de realisatiefase komt de kracht van beelden nadrukkelijk naar voren. De ideeën zullen voldoende uitgewerkt moeten worden in een taal die anderen begrijpen en met de juiste fidelity (de mate van realisme), zodat reflectie mogelijk is (bijvoorbeeld een tekening, maquette, model of functionerend prototype). Hierbij moet de representatie van zowel de bestaande als de gewenste situaties passen bij het onderwerp.

In de reflectiefase wordt enerzijds gereflecteerd binnen het frame en daarnaast op het frame. Hierbij spelen de volgende vragen een belangrijke rol: Levert het op wat verwacht wordt? Wat zijn de onverwachte effecten? Introduceert het nieuwe problemen?

Conclusie: Design thinking is een goed leesbaar en fris opgemaakt boek dat je helpt om een beeld te krijgen van Design thinking en je de eerste stappen aanreikt om zelf met design thinking aan de gang te gaan.