Als ware ervaringsdeskundigen hebben Rienk Stuive en René van der Heijden 200 bladzijden volgeschreven met voorbeelden, inzichten en tips rondom elk denkbare situatie op de werkvloer; kantoorregels noemen zij hun gedachten. Ik zou de regels liever ‘overdenkingen’ of ‘overpeinzingen’ willen noemen, naar het boek Marcus Aurelius over hoe je in moeilijke omstandigheden toch een goed mens kunt zijn. Of misschien is de vergelijking met ‘De kunst van het oorlogvoeren’ van Sun Tzu nog beter. Want ‘De kunst van het meebewegen’ wapent je ook voor de strijd op de apenrots.
Als ex-baas met personeel en als creatief in een zakelijke wereld was het lezen van dit boek een feest van herkenning. Wat kunnen vergaderingen onvoorspelbaar verlopen soms, hoe vervelend kun je als baas zijn en hoe ongeïnspireerd en zielloos kunnen sommige werkvloeren zijn (nooit die bij mij natuurlijk). Waarom hebben we met zijn allen besloten dat een kantoorvloer moet werken zoals we volgens alle theorie bedacht hebben? Na het lezen van dit boek ben je werkelijk bereid om diepgaandere vragen te stellen en misschien tot nieuwe inzichten te komen.
Mijn persoonlijke favoriete top vijf:
- Managers komen uit een koekjesfabriek: de auteurs stellen dat alle ‘managementtrainingsbureaus grotendeels dezelfde inhoud rondpompen met betrekking hoe je mensen moet aansturen’ Daarom praten managers vaak in zinnen met ingewikkelde afkortingen en Engelse buzzwords. Dat maakt managers geen prettiger mensen om mee om te gaan. Hartgrondig eens.
- Herken de trekpop: sommige mensen zijn ‘niet op hun positie terecht gekomen vanwege hun kennis, kunde of ervaring, maar omdat ze daar door iemand anders zijn neergezet’. Zo iemand is iedereen wel eens tegengekomen, vermoed ik.
- Verkondig niet steeds de waarheid, je wordt nog een messias: Niemand in de organisatie ‘zit te wachten op een betweter die die continue mensen de confronterende spiegel voorhoudt’. Altijd anders denken plaatst je immers buiten de groep.
- Weet waar de etentjes zijn en wees daarbij: Binnen de organisatie worden de werkelijke beslissingen genomen in het circuit van app-groepjes, borrels en etentjes ‘waarbij (oude) vriendschappen en gemeenschappelijke belangen de doorslag geven’. Ik heb het inderdaad nooit anders gezien.
- Doe vooral wat je leuk vindt (en delegeer de rest): een bedrijf krijgt niet de beste productie als de werknemers dingen moet doen die ze niet leuk vinden. Werk draait immers om het plezier in het doen en de gedachte iets nuttigs te doen.
Stuive en Van der Heijden hebben een heel prettig leesbaar boek geschreven over hoe het er op de werkvloer aan toe gaat; waarom doen we wat we doen, hoe doen we het en vooral hoe kan het beter. Met veel interessante achterliggende gedachten en elke gedachte geeft een duidelijk antwoord op de vraag: what’s in it for me? Daardoor is het een waardevol boek voor iedereen, zeker mensen die geïnteresseerd zijn in management. Waar de theorie van de managementboeken voor sommigen een waar geloof is geworden, blijft De kunst van het meebewegen met beide benen op de grond. Niks zweverig. Goed leesvoer voor iedereen die aan het begin staat van zijn loopbaan. En veel herkenbaars én verrassends voor iedereen die al een tijdje meeloopt.
