Hij bouwt zijn betoog over hoe het met de mensheid gesteld is op door ons voelende en denkende brein tegen elkaar af te zetten. De eerste is de baas, de tweede kansloos. Marketeers, sociale media, ze maken van deze wetenschap dankbaar gebruik. Er ontbreekt voldoende wilskracht om de schade te herstellen. Er volgt in het centrale deel van het boek een zes stappen plan om je eigen religie op te zetten en deze profijtelijk te exploiteren. En dan volgen twee best sterke hoofdstukken over Immanuel Kant en Friedrich Nietzsche om via antifragiliteit uit te komen bij onze kansloze, gef*ckte en hopeloze toekomst in de handen van AI. In het laatste hoofdstuk maakt Manson het cirkeltje naar die religie rond.
Is dit slecht? Deze rollercoaster? Soms wel, vaak niet. Mark Manson is een blogger en dat merk je aan de spanningsboog in zijn hoofdstukken. Een onbalans in serieus en humor. De humor is soms misplaatst. Of volgt te kort op een serieus stuk waardoor de kracht daarvan (deels) teniet gedaan wordt. In een hoofdstuk over pijn gaat het over Einstein en Schopenhauer (‘ook een Duitser en ook met gek haar’) om een pagina verder in te gaan op de zelfverbranding van Thich Quang Duc. De dood van deze monnik was een directe aanleiding voor de opstand in Vietnam en de uiteindelijke betrokkenheid van Amerika in dit land. En dat als voorbeeld dat mensen pijn kunnen doorstaan. Het zijn wendingen en draaien waar je door heen moet bijten.
Is er een boodschap in dit boek? Jazeker wel! Meerdere zelfs. Als we willen, kunnen we dat denkende brein versterken. Zodat het een betere partij wordt van dat voelende element en we niet steeds zo makkelijk toegeven. Manson noemt dat ‘echte vrijheid’. Die krijgen we door zelfbeperking. ‘De meest betekenisvolle vrijheid in je leven komt uiteindelijk van de verplichtingen die je jezelf oplegt: alles wat je hebt opgeofferd.’ En hoppa, daar zitten we bij Plato en de Stoïcijnen.
Komt het goed met ons? Gaat technologie ons redden? Manson is daar ambivalent in. ‘In plaats van hopen kun je dit proberen: Hoop niet. En wanhoop ook niet.’ En: ‘Hoop niet dat het beter wordt. Wéés zelf beter.’
Als je eens van een intellectuele uitdaging houdt, en toch al vindt dat hopen een overschatte houding is, dan is Alles is f*cked. Een boek over hoop een prettige leeservaring.
Over Bertrand Weegenaar
Bertrand Weegenaar is als hogeschooldocent HBO-ICT werkzaam op Windesheim. Zijn voorliefde ligt bij de onderwerpen strategie, marketing, geschiedenis; biografieën en internet; e-business.
